vraag ‘an de burgerman week 52

In Memoriam

In de laatste column van het jaar kijken we meestal een beetje terug op wat was en vooruit op wat we denken dat komen gaat. Door omstandigheden laten we het dit jaar maar even voor wat het is. Afgelopen week bereikte ons het verdrietige nieuws dat Sjaak van den Ende ons ontvallen is. Sjaak was een begenadigd wielrenner en hardloper in Westland. Zo’n dertig jaar terug startte hij z’n eigen hardloopclubje in z’n toenmalige woonplaats De Lier. Op een advertentie in de Bazuin reageerde, net zoals de burgerman zelf, zo’n twintig man en zo was er ineens de Lierse Roadrunners, een hardloopclub voor recreanten. Dertig jaar later is deze groep flink uitgebreid en wordt er inmiddels ook gewandeld. Zelf trainen geven deed Sjaak al jaren niet meer, maar z’n boreling volgen bleef hij zeker wel. Dankzij Sjaak z’n initiatief zijn veel Lierenaars gaan hardlopen en dankzij z’n enthousiasme zijn ze dat ook blijven doen. Sjaak had niet alleen oog voor de loper zelf, maar vooral ook voor de mens achter de loper. Een verbinder pur sang zogezegd. Dat verbinden vond niet alleen tijdens de trainingen plaats, maar ook bijvoorbeeld tijdens Sinterklaasvieringen.

           met z’n allen naar de Drekrees, deden we gewoon!

Ook ging geen jubileum ongemerkt voorbij. Wat een mooi mens! Sjaak, dank voor je trainingen, maar vooral dank voor je levenslessen. De manier waarop jij met tegenslagen om wist te gaan blijft bewonderenswaardig. Het lichtgroene shirt van de Lierse Roadrunners zullen we met nog meer trots dan eerst dragen, met in ons achterhoofd jouw motto ‘zonder strijd, geen overwinning’.

vraag ‘an de burgerman week 51

Joh, pleur op!

Politiek in Westland is zelden saai, dat is een zekerheid. Wat de levendigheid veroorzaakt is echter nooit vooraf duidelijk. Dat bleek ook maar weer tijdens de laatste raadsvergadering van dit jaar. Het leek een raadsvergadering te worden als alle andere, maar dat liep toch even anders. Ik had ze al zien zitten op de tribune, maar ja, er zit wel vaker iemand met een gekleurd mutsje op de tribune, en m’n eigen verschijning, daar zal ook wel iemand opmerkingen over hebben. De ‘mutsjes’ kwamen echter niet voor een onderwerp op de raadsvergadering, ze wilden een gesprek met de burgemeester. Met een hoop kabaal kwam het vijftal van de tribune en baande zich een weg door de raadzaal richting burgemeester Arends. Zover kwamen ze echter niet, waarop men maar besloot vanaf de zijkant de actie op te luisteren met een spandoek en wat leuzen roepend. Zoals inmiddels heel Nederland wel weet laten we ons in Westland niks gezeggen. ‘Joh, pleur op’ klonk het spontaan. Burgemeester Arends koos voor diplomatieker bewoordingen en gelastte het vijftal de zaal te verlaten. Ook dat hielp niet trouwens.

             haalden we toch alweer het VNG blad!

De sterke arm was er voor nodig om de zaal op te schonen. Konden wij na een uurtje de raadsvergadering weer voortzetten. Zalig kerstfeest mensen!

vraag ‘an de burgerman week 50

Oh, familie …

Soms wil men je doen geloven of het in de Westlandse politiek altijd haat en nijd is. Ze spelen op de man hoor je zelfs zeggen. Als je dit vaak hoort of leest, zou je het nog gaan geloven ook. Zeker met een boos kijkend raadslid ter illustratie. De extra raadsvergadering aan het begin van de decembermaand zou je ook al als bevestiging van de onrust kunnen zien. Juist op deze vergadering zag je echter de kracht van de Westlandse politiek. Er gebeurde niks achter je rug of in achterkamertjes, alle onduidelijkheden en ergernissen werden in alle openheid besproken. Daar was geen familiediner van Bert van Leeuwen voor nodig. Dit is ook hoe burgerman Leo Boekestijn de politiek al ruim 25 jaar ervaart: het lijkt wel één familie. De kennismaking met de lokale politiek in 1996 bevestigde dat ook letterlijk. De fractievoorzitters van CDA, PvdA en VVD maakte elkaar in de, toen nog, Lierse gemeenteraad het leven zuur, maar zaten een dag later doodleuk weer bij elkaar op verjaardag omdat de zoon van de één de schoonzoon van de ander was. De klassieker van Nico Meijer ‘oh, familie’ was toen nog niet eens geschreven moet je weten.

Daar kan je overigens tot 17 december wel op stemmen voor de WOS top 50! Datzelfde familiegevoel overviel me vorige week toen Peter Duijsens, fractievoorzitter van Westland Verstandig, in het ziekenhuis belandde. Warme, respectvolle reacties van zowel politieke mede- als tegenstanders. Dat is misschien ook wel wat men bedoelt met ’t Westlandgevoel.

vraag ‘an de burgerman week 49

’t Kan verkeren

De Wippolderlaan, geen doorkomen aan. Daar gaan we dus wat ‘an doen, maar dat kost flink wat poen. Onze gemeente draagt daar flink ‘an bij en dat maakt de Provincie heel blij. ’t Wordt echter iets zuurder, alles wordt duurder zei de Provinciale bestuurder. Niet klagen, maar dragen dacht men in Westland en men verhoogde z’n bijdrage. Waar kwam dat geld vandaan? Van de beoogde vergroting van de rotonde Zwethlaan! Ja maar die was toch ook nodig? ’t Zal wel, maar op dit moment overbodig!

Nog geen jaar later zitten sommigen al met de kater. Kom je straks iets vlotter langs de Wippolderlaan, dan kom je een eindje verder weer stil te staan bij de, nu al te kleine, rotonde Zwethlaan. Tsja, regeren is vooruitzien zei eens ooit iemand kien. De vergroting van de rotonde moet er echt komen, we hebben een jaar geleden zitten dromen. Je moet in de politiek niet dromen of zweven, je kan het geld echt maar één keer uitgeven. Sinterklaas bestaat dan wel, maar geld in een potje verdwijnt ozo snel. ‘Maar we gingen de rotonde vergroting toch vooruit schuiven’ … ook dat argument kan je gerust wegwuiven. Wat je ook doet, voordat je ’t weet is de gemeente bankroet. Wat kunnen we hier van leren, moeten we soms gaan protesteren? In de praktijk helpt dat echter niets, beter pak je dan gewoon de fiets!

vraag ‘an de burgerman week 48

Beter wordt het niet meer …

Een poosje terug lag er een visie op tafel met prognoses van het toekomstige inwoneraantal van Westland: 130.000 in 2030 en 140.000 in 2040. Voor 2050 stond er nog niks, maar 150.000 inwoners lijkt mooi te passen in dit, door sommigen gewenste, rijtje.

‘Dat benne nog eens aantallen …’, zeg dat!

Het is ook bepaald niet de natuurlijke aanwas van de huidige bewoners in Westland. Waarom dan die prognoses? Simpelweg omdat Rotterdam, Delft, maar vooral Den Haag een beetje uit beginnen te puilen. De vraag, of Westland daar wijzer van zal worden, wordt niet eens gesteld.

Wat dacht je van de opmerking van een Haagsche wethouder ten aanzien van de arbeidsmigranten: ‘Westland profiteert er van, Den Haag heeft alleen de lasten’. Tuurlijk joh, denk ik dan, zeker als dan ook nog de opmerking volgt dat er maar 4.500 van de 12.000 in Westland zelf gevestigd zijn. Gevoelsmatig en gezien het aantal Poolse supermarkten lijken deze getallen wel erg laag ingeschat.

Natuurlijk profiteren enkele ondernemers van de aanwezigheid van arbeidsmigranten. Het levert een stukje welvaart op, maar steeds vaker hoor je geluiden dat welzijn en welbevinden ook belangrijk gevonden worden. Dan kun je Westland maar beter niet volbouwen. Gewoon een keer zeggen ‘dit is het’. Op verkeersgebied hoorden we dit onlangs een deskundige zeggen over de problematiek in het Wateringse. Beter dan dit gaat het echt niet meer worden mensen. Verslechtering ligt zelfs op de loer. Goed op de winkel passen is al een uitdaging op zich.

vraag ‘an de burgerman week 47

KOZP

Deze week maar eens aandacht besteden aan het fenomeen afkortingen. Afgelopen week werd ik er op diverse momenten mee geconfronteerd. Sommige nooit van gehoord, bij de meeste ging wel een lampje branden zogezegd en andere gebruik je gewoon elke dag zonder dat je er erg in hebt. Moet je weten dat ik in de OR (ondernemingsraad) van RFH (Royal FloraHolland) zit. Tijdens een vergadering met de directie hebben we vorige week kennis kunnen maken met de nieuwe CHRO (Chief Human Resources Officer), onder ons gezegd het nieuwe hoofd personeelszaken. Haar viel op dat er op de bloemenveiling wel erg veel afkortingen gebruikt worden. Tijdens diezelfde vergadering viel de term N = 1. Nooit van gehoord, maar bij nazoeken bleek het een dooddoener van de eerste orde N = 1 staat namelijk voor de ervaring van één persoon, we gaan er pas aandacht aan besteden als meer mensen het ervaren. In burgerman’s termen: niet alleen problemen bespreken op verjaardagen, maar melden, melden, melden mensen, anders komt men niet in actie. Terug naar de afkortingen, mijn functie op de veiling is OPS LOG NW LO DSB DIS 3, knap als je weet wat dat allemaal betekent 😉.

Tsja, en dan één van de aanleidingen voor het schrijven van deze column, KOZP (Kick Out Zwarte Piet), beetje zielige vertoning van een clubje activisten in mijn dorpje De Lier. Meer kan en wil ik er niet van maken. Was er overigens één uit de categorie ‘er ging een lampje branden’. In de laatste categorie, dus dagelijks gebruikt, vallen de aub’s (als het u belieft) en de wc’s (water closet), maar daar hoor je nooit iemand over.