vraag ‘an de burgerman week 33

Weekje bij de zuiderburen

Ja mensen, we mogen weer! Nog niet heel veel, maar wel iets. Klein beetje feestweek, klein beetje op vakantie en daardoor ook eindelijk weer eens een beetje ervaren, wat voorheen gewoon normaal was. De hardloopwedstrijden in en rond het Westland gaan dan nog wel niet door, maar bij de Zuiderburen in Oost Vlaanderen kon burgerman Leo Boekestijn eindelijk weer eens inschrijven voor een marathon, iets wat er dit jaar nog niet van gekomen was. Max 20 deelnemers, wat je noemt een kleinschalig gebeuren. Volop kruipdoor, sluipdoor paadjes aldaar, ook door natuurgebieden, kom daar in Nederland maar eens om. De taal mag dan wel hetzelfde zijn, de Vlamingen weten het echter net iets anders te gebruiken. Zo kom je in een natuurgebied opeens een bordje tegen met de tekst ‘gevoelig plekje’. ‘Hoezo gevoelig plekje?’ denk je dan als Hollander. Gelukkig staat dat ook op ’t bordje, het betreft een kwetsbaar gebied dat niet betreden mag worden. Blijven we toch gewoon op het pad, we zijn tenslotte niet van het padje af!

allen voor fietsen met smal stuur zo te zien …

Gelukkig hadden we nog wat rondslingerende mondkapjes bij, want die zijn in België nog een soort van verplicht in de winkels. Op de camping mag je het dan weer zelf weten, ’s lands wijs, ’s lands eer zullen we maar denken …

Ter plekke ook ervaren dat diftar ook niet alles is. Diftar staat voor gedifferentieerd tarief en is een manier van afvalscheiding bij de bron. Hier werkt men met het ‘aloude’ durezaksysteem. Op de ophaaldag geloof je je eigen ogen niet: ’t is net een vuilnisbelt op straat. Je snapt zeker wel dat ik persoonlijk niet echt uitkijk naar dat ‘hang maar aan een lantaarnpaal’ gedoe in Westland.

vraag ‘an de burgerman week 32

Vraag ‘an de burgerman week 32

 

Een lach en een traan

‘de gemeente’ krijgt er nogal van langs op de sociale media, maar ook op willekeurig welke verjaardag. Je hebt al gauw de lachers op je hand bij de zoveelste blunder. Het is ook vaak om te huilen, zelfs in deze column ben ik niet altijd positief over wat ‘ze’ vanuit de glazen paleizen in Naaldwijk over ons uitstorten. Goedbedoeld zal het sowieso altijd zijn, maar soms pakt het gewoon anders uit. Dankzij een perfecte lobby liggen er inmiddels tientallen kilometers ruiterpaden in en rond Westland. Ongetwijfeld goedbedoeld van Provincie en gemeente, maar ruiters zie je er zelden of nooit. Wat ooit aangelegd is als zandpad voor de ruiters groeit binnen een paar maanden gewoon weer dicht. De natuur zorgt op die manier zelf voor vergroening!

De goedbedoelde jeu de boules baan bij ’t Anker in De Lier dreigt zo’n zelfde lot te overkomen. Dit mooie, door de gemeente aangelegde baantje ligt al jaren ongebruikt in het verder groene plantsoentje. Langzaamaan begint dit baantje helaas ook te vergroenen. Dat laten we toch niet gebeuren, was de oproep van een buurtbewoner op facebook. Vervolgens zag je op drie achtereenvolgende vrijdagen drie, zes, ja zelfs twaalf liefhebbers genieten van dit o zo toegankelijke balspel. Of de Franse sfeer blijft moet de komende weken blijken, bekijks hebben de deelnemers in ieder geval genoeg.

Een laatste lach en traan betreft het overlijden van ’s-Gravenzands icoon Maarten Ouwendijk. In de jaren ’80 leerde ik hem kennen als beheerder van de Westlandhal. Zo’n twintig jaar later troffen we elkaar weer, de gemeentepolitiek was nu de plek. Samen gingen we met de dorpspolitiek succesvol de gemeente Westland in. ’t Burgerbelang heeft daarbij altijd voorop gestaan. Dank voor alle mooie herinneringen.

vraag ‘an de burgerman week 31

Iets met ‘wat gij niet wil dat u geschiedt …

 

Om te voorkomen dat jullie denken dat alles alleen maar in De Lier gebeurt, begin ik nu met Monster. Jaren terug was ik daar al eens om serieuze klachten over de bus aan te horen. ’t Ging toen al nergens over: belachelijk hoe de bussen zich toen al door met name de Hortensiastraat moesten persen. Later werden de bussen ook nog eens zwaarder, wat nog meer overlast betekende. Het werd letterlijk een onhoudbare situatie. Niet houdbaar, dus men moest op zoek naar een alternatief. Dan maar halteren op de route langs het dorp. Bewoners langs de huidige route blij, chauffeurs blij en waarschijnlijk de meeste buspassagiers ook, want na een paar keer weet je wel hoe Monster centrum er uitziet. Vlot erlangs scheelt nog eens reistijd ook! Iedereen blij dan? Nee natuurlijk niet, want je moet nu ongetwijfeld verder lopen of fietsen naar de bushalte om van het OV (openbaar vervoer) gebruik te kunnen maken. Met name voor mensen die minder goed ter been zijn wellicht zelfs een onoverkomelijk probleem. In mijn dorp De Lier hebben we dit vooralsnog weer een paar jaar uit weten te stellen. De route over de Kijckerweg bleek al eerder onhoudbaar, vandaar dat voor de bus het rondje De Lier nu al beperkt is tot een lus. Langs die lus hebben de Lierenaars vier mogelijkheden om in- en uit te stappen. Ook hier ligt de optie ‘langs het dorp’ wijd open. Niet Lierenaars hebben niks met De Lier, die willen gewoon snel met de bus naar Delft of Naaldwijk. Ook hier zijn vervolgens de minder goed ter been zijnde ‘de pisang’ om het maar eens netjes te zeggen. Een combinatie van een kleine bus door het dorp en een snelbus langs het dorp zou misschien een betere oplossing zijn.

vraag ‘an de burgerman week 30

 

de 3 G’s

 

de gemeenteraad is op reces. Een moeilijk woord om aan te geven dat er een poosje niet vergaderd wordt. Voor mijn politieke partij Westland Verstandig betekent dit echter niet dat we diezelfde tijd onbereikbaar zijn. Het volk vertegenwoordigen gaat gewoon door. Vragen aan het college: we blijven ze gewoon stellen. Emails richting de burgerman, naar het mailadres burgerman@kabelfoon.nl blijven gewoon komen, bellen naar 0174513186 gebeurt ook nog steeds, net zoals het simpelweg aanspreken op straat. Blijf dit ook vooral doen

‘De pad op’ gaan we ook nog steeds. Op uitnodiging van sociaal werkbedrijf Patijnenburg mocht ik een middagje meedraaien met alles wat zij ‘buiten’ doen. De afdeling Dienstverlening bestaat uit ‘groen, ‘grijs’ en de ‘gemeentewerf’. Het meest bekend in het ‘groen’ zijn de schoffelaars in de oranje jassen. Je komt ze tegen in Naaldwijk en Honselersdijk. Je ervaart hier overigens aan den lijve de effecten van door de politiek genomen beslissingen. Het veel te kort snoeien van de plantsoenen heeft tot gevolg dat niet alleen onkruid opeens weer een kans krijgt, maar ook dat al het zwerfvuil beter zichtbaar wordt. Het is beter de plantsoenen met iets meer deskundigheid te snoeien.

van groen naar grijs ..

In Honselersdijk heb ik de overstap gemaakt van ‘groen’ naar ‘grijs’: Prullenbakken legen, hondenzakjes aanvullen, maar ook rommel opruimen rond de ondergrondse containers.

hondenpoepzakjes aanvullen …

Met name van dit laatste punt zou je moedeloos worden. Natuurlijk moet de gemeente de containers op tijd laten legen, maar je schaamt je als je ziet wat Jan en alleman voor pessooi bij de containers neerzet. Rommel hoort thuis op de gemeentewerf, waar de inname plaats vindt door medewerkers van Patijnenburg. Op deze plek wordt de pessooi zó gesorteerd dat er weer sprake is van bruikbare grondstoffen.

op de gemeentewerf, mét nieuwe bordjes bij de bakken!

Het meest opvallende van de leerzame middag is toch wel de aandacht, die er is voor de medewerkers. De naam sociaal werkbedrijf dekt volledig de lading. Meters maken telt hier wellicht iets minder, maar de menselijke maat des te meer.