vraag ‘an de burgerman week 8

Wonen in Westland.

Hoe ging dat vroeger? Zodra je met je handjes kon wapperen, mocht je meehelpen in ‘de tuin’. Op je 16e kocht je een brommer van je zelf verdiende centjes. Met 18 als de wiedeweerga je rijbewijs halen en zorgen voor een auto ‘onder je kont’. Vervolgens nog een paar jaartjes werken en dan trouwen en een huis kopen op je 23e levensjaar. Vroeger voldeden veel Westlanders aan dit profiel. Nu nog slechts een handvol en dan nog mede dankzij de starterslening van de gemeente.

Wat is er dan veranderd? Nou, best wel veel. Met de invoering van het brommerrijbewijs slaan veel jongelui deze stap maar over. De auto is dan feitelijk je 1e eigen vervoermiddel. Niet erg, want met de OV jaarkaart kom je tenslotte ook een heel eind. De grootste verandering zit in de huizenmarkt zelf. Voor starters op de woningmarkt is het gewoon lastig een huis te kopen. Hulp van de gemeente en/of ouders is bijna een noodzaak om de boel gefinancierd te krijgen. Gezien het feit dat Westland afgelopen week bovenaan het lijstje stond van gemeentes met de grootste huizenbehoefte zal dat probleem voorlopig wel blijven.

Huren dan maar? Daar zijn wij Westlanders eigenlijk niet zo van, maar ja, wat moet je anders? Vroeger had zo’n beetje elke kern z’n eigen woningbouwvereniging, daar liep je even binnen, inschrijven en vervolgens kwam je na een paar jaar aan de beurt voor een huis in je eigen dorp. Naaldwijk werd Vestia, het van oorsprong Westlandse Arcade ging noodgedwongen bouwen in Den Haag en vervolgens kwam daar de immigratiegolf en een zo goed als failliet Vestia nogeens overheen, zie hier de huurhuizenmarkt van vandaag. We zijn inmiddels als blij als we van de beschikbaar komende huurwoningen er 1 op 4 aan onszelf toe mogen wijzen. Aan de verplichting statushouders te huisvesten voldoen we niet, het uit de grond stampen van Polenhotels vlot ook al niet erg en van de zogenaamde ‘doorstroming’ op de huizenmarkt komt ook al niets terecht. Misschien dat een, door Westland Verstandig voorgestelde, Westlands woningbedrijf een oplossing zou kunnen bieden, maar daar krijgen we vooralsnog ‘de handen nog niet op elkaar’ zoals dat dan weer zo mooi heet …

Zilte Zoenen …..

Met Valentijn is het bij ons inmiddels ‘goed gebruik’ dat ik de vrouw probeer te verrassen met een uitje waar de liefde centraal staat. Kwekers in de kunst bood daar dit jaar een prima gelegenheid voor, zijnde een Valentijnsconcert met de naam Zilte Zoenen. Deels community art, dus logisch dat je theatherkoor Dario Fo dan bij de uitvoerenden ziet staan. Speciaal voor deze gelegenheid was er ook het projectkoor Zilte Zoenen.

De boel werd geopend door het Westlands Midwinterhoornorkest. Daarbij kregen ze hulp van de ‘huisband’ van vanavond, het Residentie orkest. Alras liep de temperatuur in de zaal op, door het een na het andere prima optreden. Dit ondanks de winterse beelden die getoond werden. Hoogtepunt voor de pauze was wat mij betreft de uitvoering van Zamtari door het theaterkoor van Dario Fo. Dit betrof een traditioneel Georgisch lied, wat ik tot m’n verbazing ook op YouTube tegenkwam. Wellicht uitgevoerd door anderen, maar de beleving is exact hetzelfde. Luister en huiver zou ik haast zeggen …

Na de pauze wederom het ene na het andere verrassende optreden. Wat te denken van Ai ai Olga wat humorvol werd uitgevoerd door het Kassenbouwerskoor. Zeer aansprekend blijven de community art stukken, waarbij er zomaar een paar honderd man op het podium staat.

De finale stond niet eens aangekondigd in het programma, maar dat betrof een uitvoering van Paul de Leeuw’s ‘ik heb je lief’ met de hele cast. Kan je nog lekker even tegen je meissie aankroelen voordat je tevreden huiswaarts mag keren  …

vraag ‘an de burgerman week 7

vraag ‘an de burgerman week 7

we komen er wel!

in vier jaar tijd kan er best veel veranderen. Ik doel dan even op het beeld dat naar buiten gebracht wordt over de Westlandse gemeenteraad. Het zou een stelletje kibbelende kleuters zijn, die het belang van de Westlandse burgers totaal uit het oog verloren zou hebben. Nu is de Westlandse gemeenteraad ‘slechts’ het algemeen bestuur. Het was nu juist het dagelijks bestuur, de Burgemeester en z’n Wethouders (het zogenaamde college van B&W) die dat negatieve beeld eigenlijk helemaal niet zo slecht uitkwam. Sterker nog, men benadrukte het maar wat graag! Als datzelfde college dan ook nog zo’n beetje alle communicatiekanalen ‘in handen’ heeft mag je misbruik daarvan gerust propaganda noemen.

Inmiddels lijken we een ware schoonmaak achter de rug te hebben. Waarnemend burgemeester Agnes van Ardenne leek goed te weten dat je met een bezem niet alleen kon vegen, maar dat je een bezem ook ergens doorheen kon halen. Het leverde best schokkende conclusies op ten aanzien van de ‘verziekte’ bestuurscultuur in onze gemeente. Onderzoek leverde een tiental observaties op, die sowieso niet door de beugel konden. Dat onderzoek daarnaar vervolgens niks opleverde, ach dat verbaasde eigenlijk niemand. Gelukkig zijn de procedures om tot besluiten te komen inmiddels wel aangescherpt, zodat we hopelijk van dit soort slechte besluiten gevrijwaard blijven.

Inmiddels zit er ook alweer bijna een jaar een geheel vernieuwd college van zowel B als W dat alle kans krijgt om definitief te breken met de ‘foute’ bestuurscultuur. Vegen nieuwe bezems inderdaad schoon zoals het gezegde luidt? De beloftes daartoe zijn gedaan en het moet gezegd worden: de sfeer in de gemeenteraad is op dit moment niet te vergelijken met die van vier jaar terug. Onlangs werd in het presidium zelfs weer gesproken over het afschaffen van het gedrocht ‘spreektijden’. Gedrocht, omdat het niet blijkt te werken: Jan en alleman mag gewoon doorgaan, ook al is de spreektijd verstreken. Beter gewoon afschaffen dus …

 

 

vraag ‘an de burgerman week 6

‘kan ik er wat aan doen’ …

we betalen ons in Nederland scheel aan de belastingen, geen wonder dat je je vervolgens afvraagt wat je er voor terug ziet. Voort wat hoort wat tenslotte. Wegenbelasting voor wegen, daar kan je wat bij bedenken. Waterschapsbelasting voor het behoud van ‘droge voeten’ klinkt ook heel natuurlijk. De OZB die de gemeente heft, daarvan betalen ze het onderhoud aan wegen en groen en wat te denken van het ‘gratis’ gebruik van de gemeentewerf of milieustraat zoals dat tegenwoordig zo mooi heet. De diverse overheden, want dat zijn het in genoemde gevallen, kunnen echter niet alles. Zo nu en dan regent het ‘wat harder’ dan de desbetreffende overheid hebben kan. Dan blijft letterlijk het water tijdelijk op straat staan, dan puilt de gemeentelijke prullenbak uit, dan past er geen glas meer in de glasbak of, zoals onlangs nog het geval was, dan merk je dat niet overal gestrooid wordt tegen de gladheid.

Dan moet je dus zelf maatregelen nemen. Kortom, jezelf de vraag stellen ‘kan ik er wat aan doen?’. Met wateroverlast is dit een lastige, bij een volle prullenbak of glasbak kan je nog kijken naar een bak op een andere locatie, maar vooral aan gladheid kan jezelf best iets doen. Je eigen straatje schoonvegen bijvoorbeeld en als je buren hulpbehoevend zijn, pak je die van hun ook gelijk even mee. Een mooi staaltje van ‘naar elkaar omkijken’, iets wat we in Westland gelukkig nog steeds normaal vinden. Natuurlijk geldt dit ook voor winkeliers, gezondheidspraktijken etcetera. Je wilt toch dat je klanten of patiënten fatsoenlijk je winkel- of praktijkpand kunnen bereiken. Echte tekortkomingen van een overheid moeten we echter wel blijven benoemen.

einde antivriesasfalt ……. tsja, ‘t zou zomaar kunnen ….

Als het antivriesasfalt op het fietsviaduct de Snelbinder niet blijkt te werken, dan moet de provincie gewoon haar verantwoordelijkheid nemen en dit alsnog opnemen in het strooiplan.