vraag ‘an de burgerman week 38

Vrijwilligerswerk

Onlangs verscheen een atlas van ‘afgehaakt Nederland’. Waarom ziet een steeds groter deel van onze bevolking het niet meer zo zitten met onze bestuurders was de hoofdvraag. Ook wilde men graag weten welke groep het nu betrof, die geen vertrouwen meer heeft in de bestuurders van ons land. De verschillen werden per gemeente aangegeven in kleuren op een landkaartje.

Bij veel vrijwilligers was de gemeente wit, bij weinig donkerblauw. Omdat Westland tussen wat grote steden ingeklemd ligt vallen de kleurverschillen destemeer op. Naar elkaar omkijken doet er nog toe alhier en ook vrijwilligerswerk staat hier veel hoger aangeschreven dan in de grote stad. Vrijwilligerswerk is ‘werk dat je onbetaald en onverplicht doet, voor anderen en voor de samenleving’ zo kun je lezen op Google als je daar de betekenis van dat woord navraagt. Dat maakt het echter niet vrijblijvend zoals sommigen weleens denken. Je verwacht bijvoorbeeld iets van een vereniging als je daar lid van wordt, maar men verwacht ook iets van jou terug. Dat je af en toe een handje helpt bijvoorbeeld. In Westland vinden we dat logisch, in de stad is dat echt anders.

Wist je dat de reddingsbrigades in Westland geheel uit vrijwilligers bestaan? Tijdens een bezoek van de gemeenteraad werd dit terecht benadrukt. Voor de brandweer geldt hetzelfde. Een bezoek aan de tentoonstelling ‘jeugdcultuur in Westland’ (een aanrader) in het Westlands museum kan ook alleen maar plaats vinden, omdat vrijwilligers daar de boel draaiende houden. ‘Je krijgt er ook veel voor terug’ is gelukkig een veel gehoorde opmerking, die ik alleen maar kan beamen. Wat een feestje was het weer vorige week tijdens open monumentendag bovenop de Domtoren. Zo weet je in ieder geval meteen weer waarom je je blijft inzetten voor de samenleving!

vraag ‘an de burgerman week 37

Zien en gezien worden

Een beetje volksvertegenwoordiger zorgt er voor dat hij of zij regelmatig te zien is. De buitenwereld weet dan tenminste dat je goed op de hoogte wilt blijven over ‘wat er speelt’. Op zo’n moment ben je ook aanspreekbaar als volksvertegenwoordigeren dat wordt op prijs gesteld door de burgers van Westland. Monumentendag is zo’n uitgelezen kans om te kijken of er voldoende belangstelling is én je kunt worden aangesproken op zo’n moment. Raadsleden van mijn politieke partij Westland Verstandig kon je vinden bij de Sonnehoeck, bij het Westlands museum, maar bijvoorbeeld ook gewoon thuis, want ons raadslid Arie Bongaards woont in een monument wat afgelopen weekend bezocht kon worden.

Traditioneel wordt de Domtoren in De Lier bemenst door Westlandse raadsleden uit diezelfde kern. Naast burgerman Leo Boekestijn, was dat dit jaar Anja van Eijk van CDA Westland, Duncan Plomp van GroenLinks en Jan de Nooy van Westland Verstandig. De belangstelling voor dit evenement, want zo mag je de beklimming best noemen, was enorm: ruim 300 personen beklommen de toren en werden vervolgens beloond met een fenomenaal uitzicht! De skylines van Den Haag, Delft en Rotterdam waren goed zichtbaar, zelfs de Brielse Domtoren kon je met het blote oog herkennen. Van bovenaf kijk je op de boomkruinen en dan lijkt het nog best groen in De Lier. De kant van Maasland opkijkend zie je gelukkig ook nog een flink aaneengesloten kassengebied, zo wordt de naam ‘de Glazen stad’ nog flink wat eer aangedaan!

vraag ‘an de burgerman week 36

Vraag ‘an de burgerman week 36

Op zoek naar een steen

Ooit was Drente de vakantiebestemming van de burgerman. Natuurlijk omdat er wat te lopen viel. Stenen gestapeld in de vorm van hunebedden en ook nog eens paden vol met kiezelstenen vind je daar.

Afgelopen weekend mocht ik in het Belgische Hageland 101 kilometers wandelen. Kenmerkend aldaar de vele kasseien, waar menig Belg nog trots op is ook. Loopt helemaal niet lekker, maar vooral organisatoren van wielerwedstrijden schijnen er gek op te zijn. Steengoed was natuurlijk ook de actie van Richard Prins. Met wat kameraden liep hij 100 kilometer door het Westland voor het goede doel team Westland. Dan nu het bruggetje naar de Westlandse politiek …

Je voelt ‘m al aankomen: de steen des aanstoots, wonen jullie onder een steen en politiek gezien het meest gebruikt: de onderste steen moet boven komen. Gedoe met schuitvaren, gedoe met (strand)parkeren, gedoe met vlaggenverwijdering, gedoe met hulpjes voor de burgemeester en nu ook weer gedoe met de muziekzolder. ‘Gaan we eindelijk iets doen aan de zogenaamde onzinnige handhaving in de buitengebieden en dan krijgen we dit weer’ zal de gedachte van menig Westlander zijn. Wat opvalt is dat het ene incident nog niet gesust is of het volgende dient zich alweer aan. Alom is er ook telkens weer verbazing. Politiek links of rechts, coalitie of oppositie, Burgemeester of Wethouders, telkens weer terechte vraagtekens bij iedereen. Voordat je aan normaal besturen toekomt zou het wel fijn zijn als dit soort zaken opgehelderd zijn. Er is namelijk genoeg werk aan de winkel in Westland.

vraag ‘an de burgerman week 35

Het ‘voor het zeggen hebben’ …

De appels zijn allang op, de meeste plantjes zullen inmiddels ook wel uitgebloeid zijn en de tuk’s staan ook weer in de opslagruimte; kortom de verkiezingen zijn definitief afgesloten voor Westland Verstandig. Word je zomaar de grootste politieke partij in Westland, met natuurlijk de daarbijhorende verantwoordelijkheden. Nou lopen we daar sowieso al nooit voor weg, dus werd de formatiehandschoen snel opgepakt. Zorgvuldig, maar vooral ook rap werd een nieuwe coalitie gesmeed. Naast Westland Verstandig nemen daarin deel GemeenteBelang Westland en de Westlandse VVD. Bij een nieuwe coalitie hoort een coalitieakkoord. Hierin staat keurig beschreven wat we de komende vier jaar ‘van plan zijn’. Mooi natuurlijk allemaal, maar wanneer gaan we daar wat van merken … 

De gele zakken zakken aan de lantaarnpalen, daar zijn we over twee maanden vanaf, maar daar merk je nu nog niets van. Heel voorzichtig merk je wel dat de service van de gemeente Westland aan het verbeteren is. Op straat, zeg maar in jouw en mijn leefomgeving, zie je diezelfde stapjes voorwaarts. De begraafplaats in mijn eigen dorp De Lier, ooit de trots van zo’n beetje het hele Westland met z’n parkachtige omgeving, begint weer wat van z’n vroegere allure terug te krijgen. Veelbelovend, maar vooral hoopvol voor de toekomst!