vraag ‘an de burgerman week 46

de burgers, wie zijn dat ook alweer ……

gedoe in De Lier, gedoe in Monster, gedoe in Naaldwijk en ga zo maar door. Leren ze het nu nooit ga je jezelf onbewust afvragen. Zonder burgers te informeren confronteren plannenmakers diezelfde burgers met kant en klare plannen waar men het onderling al over eens is. Natuurlijk zijn ze in Monster blij met het aanpakken van de wegen, natuurlijk zijn ze in Naaldwijk blij met de komst van een derde supermarkt, natuurlijk zijn we blij in De Lier dat er eindelijk gebouwd gaat worden op de Tramonta locatie. Waarom dan toch telkens gedoe en iedereen boos danwel verdrietig?

Die vraag is best simpel te beantwoorden. De burgers, voor wie we het in gemeenteland allemaal doen tenslotte, komen pas in beeld als de officiële inspraakmomenten er zijn. Wanneer die momenten zich voordoen, daar moet diezelfde burger vervolgens ook nog maar zelf achter zien te komen. Blijkbaar is men niet echt geïnteresseerd in de mening van de burger. Die moet enkelt en alleen blij zijn met het feit dat er zo goed voor ze gezorgd wordt.

De tijd dat burgers alles maar pikken van de overheid ligt echter ver achter ons. Burgers willen maar wat graag meedenken, meedoen of zelf meebeslissen over wat er in hun woonomgeving plaats vindt.

In plaats van tegenover elkaar is het natuurlijk veel doelmatiger als je zaken met elkaar probeert te regelen. Waar het De Lier betreft, waar een complete woonwijk zo’n beetje van de buitenwereld dreigt te worden afgesloten, is er door wethouder Meijer een ‘staakt het vuren’ afgekondigd. Vervolgens heeft hij een informatiebijeenkomst voor de buurt geregeld, zodat iedereen zich goed kan laten informeren over hetgeen te gebeuren staat. Krijgt eenieder in ieder geval nog de kans z’n zegje te doen over de voorgenomen plannen.

vraag ‘an de burgerman week 45

wat is er nu waar

we beginnen dit keer maar eens met wat rekenwerk. Het sommetje 1+1=2 zal zo op het eerste gezicht weinig discussie opleveren, iedereen zal zeggen dat dat klopt, dat dat waar is. Toch klopt 1+1=3 ook in veel gevallen. Het geheel is dan groter dan de som der delen zegt men dan deftig. In gewoon Nederlands betekent het dat samenwerking loont. Samen bereik je blijkbaar meer dan allebei apart. Uit dit eenvoudige voorbeeld blijkt dus al dat er meer waarheden zijn. Nu hoor ik je al zeggen ‘ja maar je vergelijkt appels met peren’, de vergelijking is niet eerlijk, dan wel gaat niet op.

In de gemeenteraad zien we precies hetzelfde gebeuren ten aanzien van de discussie rond de gemeentehuizen. Eén nieuw gemeentehuis is goedkoper te exploiteren dan vijf oude gemeentehuizen zegt de één, dus is het onzin door te gaan met vijf oude gebouwen. Geloof het of niet, maar hier is iedereen het over eens in de gemeenteraad. ‘Waarom staat dat nieuwe gemeentehuis er dan nog niet’ vraag je je vervolgens dan af. Dat zit ‘m in het feit dat men het niet eens is over de uitgangspunten. Drie oude gemeentehuizen, of wellicht zelfs maar twee in geval van renovatie, is wat je vandaag de dag nog maar nodig zou hebben om de gemeentelijke organisatie te huisvesten. Dan blijkt ineens dat de vergelijking heel anders uitvalt. Lekker blijven zitten waar je zit zou dan wel eens veel voordeliger kunnen zijn. Vergelijking van laatstgenoemde uitgangspunten weigeren de voorstanders van nieuwbouw echter stelselmatig te doen. Sterker nog, inmiddels is er weer een nieuwe waarheid ontdekt, namelijk 1+1=1. Een nieuw gebouw op Hoogeland en een nieuw gebouw op de Rabolocatie levert samen één gemeentehuis op! Maar goed, voorlopig blijft alles nog bij het oude …..

vraag ‘an de burgerman week 44

stukje strand

in het voorjaar is er de Omloop van terHeijde, in het najaar de Halve van Monster. Tussen de twee hardloopevenementen in kom je in de zomer vooral op het strand om lekker te zonnen en zwemmen. ’s Winters is meer de tijd van lekker uitwaaien. Dat het halve Westland zo’n beetje sportgek is, is sowieso goed waar te nemen op en langs datzelfde strand. Volop lopers langs de waterlijn, maar ook in duinen. Vooral het nieuw aangelegde pad met zicht op de zee loopt heel fijn! Zo fijn zelfs dat dit jaar de Omloop van terHeijde niet eens meer over het strand zelf ging. De onlangs verlopen Halve van Monster, waar wind en regen, danwel een combinatie hiervan, de deelnemers nogal eens parten speelden, ging bij zowel de 10 als bij de 21.1 km zo’n beetje voor de helft over het strand. Alleen dat gegeven al was voor een aantal deelnemers reden genoeg om de hardloopschoenen maar thuis te laten. Op bijgaande foto van Carry Wilmink is dat goed te zien. Eén daarvan was de burgerman zelf. Dat leverde onderweg in ieder geval heel wat vragen ‘an de burgerman op. Op de een of andere manier maakt men zich nog het meest zorgen over het trappen in glas of iets dergelijks, maar dat blijkt in de praktijk alles mee te vallen. Op het strand eigenlijk alleen maar jaloerse blikken, want wat is nu lekkerder dan met je blote voeten op het strand te lopen!

vraag ‘an de burgerman week 43

tussen de kassen

vandaag maar eens een keer op de nostalgische toer. Net als de meeste Westlanders is ook de burgerman opgegroeid ‘tussen de kassen’. Als je dan ook nog Boekestijn als achternaam hebt is de kans groot dat je wieg in De Lier heeft gestaan. Nou, ook dat klopt. Die stond aan wat ooit de nieuwe weg genoemd werd, officieel de burgemeester Crezeelaan is, maar tegenwoordig het meest bekend staat als de N223, kortom, voor veel Westlanders simpelweg de weg naar Delft. Hetzelfde Delft waar kinderen uit De Lier tot voor kort zo’n beetje allemaal hun voortgezet onderwijs volgden. Lekker op je fietsje door de weilanden langs ’t Woudt, soms mistig en koud, maar wat een vergezichten, helemaal goud! Weilanden was ook zo’n beetje het woord wat de weg naar de tuinbouwschool in Den Bosch toen nog karakteriseerde. Het echte thuisgevoel overviel me echter pas nadat ik, op de terugweg uit Brabant, de weilanden van Vlaardingen en Maasland  achter me liet en bij Maasdijk tussen de Westlandse kassen indook. Allemaal leuk die weilanden,

maar ‘tussen de kassen’ was ik blijkbaar pas weer thuis. Natuurlijk nostalgie, want waar ooit die kassen stonden ligt nu het mooie bedrijventerrein

Honderdland. Voor de ruimte tussen de kassen is tegenwoordig gelukkig steeds meer aandacht. De Kasteelweg tussen de bedrijven van Dynaplant en Holstein Flowers is daar een mooi voorbeeld van. Genieten van de herfstkleuren staat daar nu voorop. Nostalgie is leuk, maar ‘pluk de dag’ moeten we toch vooral ook niet vergeten!