Beetje oneerbiedige titel voor een column in de Bazuin, maar menig Lierenaar weet helaas gelijk waar de column Raad en Daad van deze keer over gaat. De Lierse begraafplaats was in de Lierse tijd zo’n beetje HET paradepaardje van dit mooie dorp. De slogan waar de gemeente Westland mee van start ging ‘eenheid door verscheidenheid’ begrepen we dan ook direct in De Lier. De aandacht voor de vijf kernen moest zo’n beetje gelijkelijk verdeeld worden, maar de kernen moesten vooral niet opeens meer op elkaar gaan lijken. Elke kern zou z’n eigenheid juist moeten behouden. In ons dorp kreeg de begraafplaats extra aandacht. Op de parkachtige Lierse begraafplaats heerste rust en stond het onderhoud op hoog nivo. Nabestaanden waardeerden dit enorm en bezoekers ‘van buitenaf’ waren met stomheid geslagen dat een laatste rustplaats ook letterlijk een plaats van rust was.
De toenmalige gemeente De Lier was zich bewust van de waarde die de dorpelingen hechten aan de begraafplaats. Dat bleek wel uit het feit dat ‘de tuin van Buitelaar’ opgekocht werd om ook in de toekomst voldoende ruimte te hebben op de begraafplaats.
Inmiddels heeft de gemeente Westland er het eerste lustrum al weer ruim een jaar opzitten. Terecht is dat op gepaste wijze gevierd. Op de Lierse begraafplaats heeft de letterlijke grafstemming helaas plaats gemaakt voor een figuurlijke grafstemming. Het onderhoudsniveau is gedaald van uitmuntend naar ruim voldoende. De gemeentewerf is, na wat omzwervingen, opeens aan de andere zijde van de begraafplaats verschenen. En, alsof de begraafplaats al geprivatiseerd is, moet je tegenwoordig een muntje bij je hebben om gebruik te mogen maken van een gieter.
Dit alles valt in ‘t niet bij de ontwikkeling die vorig jaar in gang gezet is, namelijk het ruimen van graven. In de tijd van de gemeente De Lier was dit op zeker nooit aan de orde geweest. Nu lijkt men in Westland verscheidenheid in te ruilen voor domweg harmoniseren. In Monster of Wateringen is het ruimen van graven noodzakelijk, omdat er simpelweg geen ruimte voor uitbreiding van de bestaande begraafplaats is. In De Lier is die ruimte er wel, sterker nog die ruimte is daar zelfs doelbewust voor aangekocht. Hiermee was de grafrust op de Lierse begraafplaats een vanzelfsprekendheid. Volgens de regels zijn er tal van verschillen tussen huur- en koopgraven, maar in de praktijk was iedereen onder de grond gelijk.
Opeens meer of minder strikt de regels gaan hanteren is nou ook niet bepaald ‘op z’n Westlands’, zoals dat eerder met elkaar afgesproken is. In De Lier snappen we er in elk geval niks van. Op deze manier graaft de gemeente Westland z’n eigen graf, waar het betreft de verscheidenheid. Het is ook nog maar de vraag in hoeverre je de eenheid daarmee overeind houdt.
vraag 'an de burgerman 