Heeft u het gehoord, geen hoogbouw in Monster-Noord

AD berichtte er onlangs al over, maar na een bezoek aan molen ‘de Vier Winden’ afgelopen zaterdag op de Westlandse Molendag kan ik het toch niet laten er nog een blogje aan te wijden. Natuurlijk moet Westland en dus ook Monster mee in de vaart der volkeren. Vraag blijft dan nog wel in welk tempo en hoe. Als je echter de molen van Garrit, zie foto, benoemd tot ‘een parel’, zoals wethouder van der Zwan onlangs nog deed in de commissievergadering, dan moet je daar ook wel naar handelen. Het idee Monster-Noord als 2e Kijkduin te gaan ontwikkelen verdween dan ook gelukkig weer in de prullenbak. Dat de molen hierin een heel voorname rol heeft gespeeld wordt alom erkend. Neem je de molen serieus, dan neem je ook de molenbiotoop serieus. Een molen heeft nu eenmaal wind nodig en dan moet je er geen hoogbouw voor gaan zetten. De omwonenden van de Aalscholver en de Rijnweg hadden eveneens bezwaren tegen de hoogbouw, het hoe en waarom begreep men in ‘t geheel niet. Vandaar ook vanuit deze hoek veel bezwaren. Inspreken en benaderen van de politiek, pers enzovoorts benutte men om andere kennis te laten maken van hun argumenten tegen de geplande hoogbouw. Tijdens de commissievergadering werden al flink wat wijzigingen toegezegd, maar echt ‘om’ ging het college tijdens de raadsvergadering afgelopen 24 juni. Tot prettige verbazing van gemeenteraad en bezwaarmakers, maakte wethouder Meijer bekend dat tegemoet gekomen zou worden aan de bezwaarmakers. Met het volledig respecteren van de molenbiotoop is hoogbouw op deze plek dan ook definitief uit beeld. Als je je ingezet hebt voor de omwonenden ben je blij met dit ‘succes’, want dat is het natuurlijk wel gewoon. Zelf ben ik echter nog het meest verheugd, dat de inzet van bewoners en volksvertegenwoordigers er toe heeft geleid dat de besluitvorming wezenlijk is beïnvloed. Inspreken heeft dus wel degelijk nut en ook de raad zit er niet voor spek en bonen bij, zoals nog weleens gesuggereerd wordt. Mijn democratisch vlammetje is in ieder geval lekker gaan branden afgelopen weken en dat dat een warm gevoel oplevert spreekt voor zich.

'It goat oan'

Mensen, mensen, wat een groei explosie maakt ons zonnebloemetje momenteel mee. Zaten we half juni nog op een halve meter, zijn we amper 10 dagen later en de meter is al gepasseerd! Dat betekende dat het dak eraf moest. Dit dak is nu onderdeel van de zijwand van de kooi en als dak hebben we nu een stuk kippengaas geïnstalleerd. Dat gaas zit op ruim 1.50 m, dus daar zouden we wel weer een weekje mee vooruit moeten kunnen. De groeisnelheid is momenteel zo’n 5 cm per dag. Als dat zo door blijft gaan én de boel blijft heel, zit je toch al gauw aan 30 dagen keer 5 cm = 1.50 meter per maand. Voor juli zal dat best nog kunnen gelden, maar als de knop er eenmaal in zit zal het tempo er vermoedelijk wel uitgaan. Bij de start was de ambitie de bovenkant van de schutting te halen, maar dat doel is inmiddels, geënthousiameerd als we zijn, opgeschroefd tot de bovenkant van de garage, wat een meter of 3 zal zijn. Op de bestaande schutting zal dan nog wel een raamwerk getimmerd moeten worden, maar gezien de groeisnelheid hebben we daar nog wel een paar weken de tijd voor. Voorlopig zijn de weersvooruitzichten goed. Zolang het maar niet waait is het eigenlijk altijd wel goed weer voor de zonnebloemen. Volgende blog bij de 1.50 meter…………

Hoe het is met de andere VIP’s kan je hier lezen.

vraag 'an de burgerman week 26

Hart tegen hard

Gevoel en verstand botsen nogal eens in politiek Westland. Uit de praktijk blijkt telkens weer dat we niet zoveel op hebben met milieu, groenbeleving en openbaar vervoer, om zomaar een paar items op te noemen. Op papier staan echter heel andere dingen. We hebben zelfs een milieubeleidsplan wat ‘hart voor milieu’ als titel heeft. Met alle respect voor de ongetwijfeld goede bedoelingen waarmee dit plan geschreven is, denk ik toch dat ‘hard voor milieu’ een betere titel had geweest. Hetzelfde gaat op voor de goede bedoelingen ten aanzien van het o zo milieuvriendelijke fietsverkeer. Dat we dat belangrijk vinden, dat staat niet ter discussie, maar het komt gewoon op de tweede plaats, na de afwikkeling van het autoverkeer. Niet erg, maar zeg dat dan gewoon. We vinden het vooral fijn dat iemand op de fiets zit, omdat ‘ie dan niet met z’n auto op, of beter gezegd, in de weg zit. ‘Kunnen wij tenslotte weer beter doorrijden….’. Dat Westland niks met openbaar vervoer heeft is al helemaal overduidelijk, ook nu weer niet erg, maar doe dan niet net alsof. Ook zijn we al jaren bezig een groenstructuurplan op te stellen, want zo zegt men ‘groen is belangrijk’. Nog even, en er is amper groen meer in Westland, laat staan dat je in dat beetje dan ook nog structuur weet te krijgen. Tot slot, de Greenport-visie is leidend in Westland, ook daarover geen discussie, maar waar ‘Green’ oorspronkelijk voor staat lijkt inmiddels niemand meer te weten……..

Volgende week: Een hond met sleuteltje dertien

niet Wenen

‘t Is Oranje ‘t blijft Oranje, maar ‘t is opeens wel afgelopen met het Nederlands elftal. Hun aanwezigheid op dit EK heeft ons in ieder geval veel plezier bezorgd. Een paar keer op locatie wezen kijken en een paar keer thuis de boel op stelten gezet, al met al hebben we ons prima vermaakt. ‘Een B-elftal en rouwbanden, dat was iets teveel van het goede’ volgens Chris van Nijnatten van het AD. Hij verwoordt daar ook keurig mijn gevoelens mee. ‘Wie wordt overklast, schikt zich in zijn lot’, schreef Hugo Borst in datzelfde AD en zo is het ook maar net. De oranjespullen kunnen weer voor even de kast in.

Jan bedankt!

Jan de SP man is er klaar mee. Voor mij is Jan Marijnissen zeker een voorbeeld van hoe je het volk vertegenwoordigt. Jan’s partij was de partij ‘van het bushokje’, zoals ooit ons partijtje in De Lier vaak de partij ‘van de losliggende stoeptegel’ genoemd werd. Allebei vonden we dat niet erg, iets voor elkaar krijgen voor de doorsnee burger, daar ging/gaat het ons om. Van ’76 tot ’80 heb ik in Den Bosch op school gezeten en Den Bosch ligt natuurlijk vlakbij Oss. De Haagsche Courant heette daar het Brabants Dagblad en daar stond Jan natuurlijk regelmatig in. Jan de ‘gewone man’, zou ik haast zeggen. Herman Brood schreef ooit op een schilderijtje: ‘toch een gewone jongen gebleven, jammer hè….

Daar blijf ik me voorlopig ook nog maar aan vast houden, hoewel ik best besef dat gewoon zijn in de politiek nou juist niet gewoon is. Voor de SP zie ik het overigens somber in. Het is opeens een partij zonder gezicht. Ik gun ze het beste, maar zie niet in hoe men zonder Jan succesvol verder kan. Maar goed, ik laat me graag verbazen. Onderstaande cartoon van www.foksuk.nl geeft mijn gevoel perfect weer.

vraag 'an de burgerman week 25

Hopie de popie, er kan nog meer bij.

Met z’n allen in de lift, als makke schapen in een hok of gewoon met mensen stapelen als je blij bent. Overal in Westland kun je deze uitdrukking tegen komen. Hoe vol het ook is, er kan altijd nog wel iets meer bij. Gelukkig maar, want in datzelfde Westland moet er ook steeds meer bij. Meer mensen betekent meer huizen en meer bedrijvigheid betekent meer bedrijven, beide vragen ze vooral ruimte. Ruimte die vroeger volop beschikbaar was in de vorm van goedkope weilanden. Omdat die er inmiddels niet meer zijn, zijn we nu ruimte aan het afnemen van de glastuinbouw. Op zich biedt dat wel weer kansen voor de modernisering van de glastuinbouw, maar dat moet dan wel op een steeds kleinere oppervlakte gebeuren. Om nog meer ruimtebeslag te voorkomen is besloten een deel van de huizenbouw in de kernen te laten plaatsvinden. Dat noemt men verdichten: op hetzelfde aantal  vierkante meters gaan we meer huizen neerzetten. Deels door de lege gaten op te vullen en deels door hoger te gaan bouwen. Vooral dat laatste roept veel weerstand op, want met hoogbouw gaat een dorp al gauw op een stad lijken en dat vinden wij Westlanders niet fijn. Maar ja, wil je met z’n allen hier blijven wonen en dat ook liefst nog eens in een ruim opgezette woonwijk of in een mooi appartement in het centrum, dan ontkom je niet aan extra ruimtebeslag. Voordeel is wel dat de Westlandse kernen zo ongeveer aan elkaar aan ’t groeien zijn. Westland wordt alleen daardoor al steeds meer een eenheid. Ik weet alleen niet of iedereen dat nou zo bedoeld heeft…….

Volgende week: hart tegen hard

zonnebloem in witte kooi van pot naar grond

de actie van zo’n twee weken geleden is succesvol gebleken, het overpotten bleek een goede zet. Volop  lengte- en breedtegroei en zelfs de stengel begint ergens op te lijken. De uitverkoren plant was na twee weken echter zo gegroeid dat ‘ie niet meer in z’n kooitje paste. Een mooi moment dus om de plant aan moeder aarde toe te vertrouwen. De leermomenten van de vorige keer heb ik me ter harte genomen. Eerst maar eens flink aan het snoeien gegaan om de lichtval richting zonnebloem te optimaliseren. Vervolgens flink gat gegraven en dit opgevuld met potgrond van bloemsierkunst de Carlton uit De Lier. Daarna de kooi er weer omheen gezet, want de kippen laten zich de zonnebloembladeren goed smaken weet ik inmiddels. Gietertje water erbij, fototje  gemaakt en verders vooral hopen op mooi weer, want dat stellen zowel de zonnebloem als wijzelf zeer op prijs. O ja, we zijn inmiddels de halve meter gepasseerd, ‘t begint dus echt ergens op te lijken…..

bijzondere vraag'an de burgerman

vrijdag deed ik nog even een boodschap bij onze enige echte buurtsuper Pim vd Ende, tot zover niks bijzonders. Kwam er een flinke SUV aanrijden met iemand met een vraag, namelijk weet jij waar de Oudecampseweg is. Nou ben ik best vaak op straat en met enige regelmaat mag je chauffeurs op de goede weg helpen, dat voelt goed, maar echt bijzonder is het nou ook weer niet. Wat het deze keer bijzonder maakte was dat ik dacht van ‘wat een bekend gezicht’. Nou ben ik helemaal niet goed in het onthouden van namen en gezichten, maar dit gezicht herkende ik, maar ja zie het dat maar eens te plaatsen. Maar goed, netjes de weg gewezen en zelf weer naar huis gegaan, al denkend ‘wie was dat nou’. ‘Het is een sportman’ was het eerste wat in me opkwam en ja hoor, even later viel het ouderwetse kwartje, dat zou best Sven Kramer, onze schaatsheld geweest kunnen zijn. Vervolgens denk je toch even ‘wat moet die nou in De Lier’. Nou dat antwoord kwam sneller dan ik dacht want een foto van de schaatskampioen stond prominent op de voorpagina van de Westlandse Courant. Hij was één van de ‘gouden gasten’ op het Flower Festival van Fides. En Fides zit ……..inderdaad, aan de Oudecampseweg. Vandaar dus een bijzondere vraag ‘an!

verrassend weekje

nou nou, dat was me het weekje wel. Maandag met z’n allen voetbal gekeken in de ‘s Gravenzandse Westlandhal op uitnodiging van Remmert Keizer. Dat dat een gezellige boel werd spreekt voor zich. Dinsdag interessante commissievergadering met tribune vol burgers die echt iets te vertellen hadden. Woensdag een geslaagde in huis en de dochter weer thuis na een jaar Amerika. Thuis wachtte haar een heuse surpriseparty, een prachtig eind aan een enerverend jaar. Donderdag op uitnodiging van MKB Westland naar Beachpraet geweest. Winnaar van de MKB ondernemersprijs werd Aart den Haan, een kanjer uit Naaldwijk Winkelrijk. Op de foto  uit het Hele Westland zie je ons tijdens het serieuze gedeelte van de avond. Later werd het een stuk gezelliger en begon zelfs het zonnetje nog te schijnen. Datzelfde zonnetje scheen een dag later alweer tijdens de 2e wedstrijd van het Nederlands elftal. Dit keer op uitnodiging van Leo G naar Honselersdijk vertrokken, waar in de evenemententent een groot scherm opgesteld stond. Eeft van der Ende begeleidde een en ander muzikaal op onnavolgbare wijze. Kortom, dikke pret met z’n allen én ‘we zijn d’r weer bij en dat is prima!‘. Wordt op zeker vervolgd!

behoud van historisch karakteristieke wegen

en ja hoor, daar was er afgelopen commissievergadering weer 1 van, dit keer het restant Langebroekweg aan de Naaldwijkse kant. In en rond De Lier stikt het overigens van dit soort wegen of liever gezegd weggetjes, want anders zouden ze niet zo karakteristiek zijn. De Kerklaan, de Oostbuurt, de Noordlierweg, de Burgerdijkseweg, de Oudecampseweg en wellicht zou je in dit rijtje ook nog kunnen plaatsen Burgerweg, Hoefweg en Groeneveldseweg, hoewel die inmiddels al iets minder karakteristiek zijn. Feitelijk zijn dit gewoon de wegen van vroeger. De weg die langs De Lier loopt, de N223, heet in de volksmond niet voor niks de nieuwe weg, hoewel die er ook alweer een jaar of 60, 70 ligt.

Vraag is hoever je moet gaan, wilt gaan of kunt gaan, dit soort wegen zo oorspronkelijk mogelijk te houden. Al helemaal als je nieuwe functies toe gaat voegen, zoals bedrijventerreinen. Wonen en werken naast elkaar is vragen om moeilijkheden. Daarvoor is in het geval van de Langebroekweg gewaarschuwd door Lierenaar Pleun vd Ende, de bedrijfsvoering wordt beperkt door de aanwezigheid van de huizen en andersom hebben bewoners per definitie last van de nieuwe bedrijvigheid. Om die reden heeft de Lierse gemeenteraad, waarin we toendertijd samen zaten, ooit besloten de huizen aan het karakteristieke Leeweggetje, of althans wat er nog van over was, te laten amoveren ten faveure van Leehove. Iets wat achteraf natuurlijk ook veel beter had kunnen gebeuren met de Nolweg in Maasdijk. Was ooit wellicht een karakteristiek weggetje, maar is nu nog geen schim daar meer van. De bewoners zitten daar nu opgesloten tussen twee bedrijventerreinen en daar is niks karakteristieks meer aan.

Toppunt van karakteristiek geneuzel is voor mij de besluitvorming rond het Perdiksepad in De Lier geweest. Een oud kerkepad nog wel! Met alle geweld moest dit paadje behouden blijven! Ooit liep dit paadje van Perdik door de weilanden richting het Lierse. Ik ben net oud genoeg me dit nog goed te herinneren. Vervolgens wordt aan de Lierse kant de gemeentewerf neergezet en aan de Perdikse kant verrijst een woning. Het tussenliggende gedeelte is dan het enige authentieke wat nog overblijft. Een tiental jaren geleden verschijnt er in het weiland  ernaast glastuinbouw, welke je vanaf het restant kerkepad slechts als muur van glas kan ervaren. Tot overmaat van ramp is onlangs ook het weiland waarin dit restant gelegen is verkocht aan de buurman, welke het vol heeft gelegd met waterbassins, waardoor dit opeens meer weg heeft van een maanlandschap dan van een karakteristieke omgeving waarin je een kerkepad zou verwachten. Het enige ‘kerkepadgevoel’ wat je nu nog ter plekke kan ervaren, moet komen van de steentjes waarover je loopt in het oude weilandgedeelte. Ik voel er momenteel niks meer bij, dat mag duidelijk zijn.

De Langebroekweg langs het Trade Parc Westland zal op zich niet eens zoveel veranderen. Natuurlijk zie de gebouwen die er komen waarschijnlijk wel staan, maar lopend of fietsend op dit weggetje blijf je ervaren hoe het vroeger geweest is.

Hoe oprecht de Westlandse belangstelling voor het cultureel erfgoed is gaan we nu weer ervaren in Monster. De daar aanwezige molen noemen we ‘een parel’, maar vervolgens gaan we wel serieus  bekijken of we er geen flat voor kunnen zetten………. nou draag mij maar weer weg dan. Eind deze maand zal blijken hoe we gaan beslissen in deze, vanzelfsprekend blijf ik het volgen.