Veilingweg Veilig

Net op het moment dat je denkt, ‘gaat er nog wat gebeuren’, maakt de gemeente bekend dat er dinsdag 13 november een inloopavond georganiseerd gaat worden. Het betreft plannen tot  verbetering van de veiligheid van fietsverkeer op de Veilingweg in De Lier. Deze plannen zijn tot stand gekomen in nauwe samenwerking met het actiecomité ‘Veilingweg Veilig’. In een eerder blog dit jaar was dit onderwerp ook al aan de orde. Wethouder Gardien heeft de vragen die we toen gesteld hebben niet alleen keurig beantwoord, maar lijkt de toezeggingen toen gedaan nu ook gewoon na te komen.

De wethouder zei destijds dat hij na actie van bewoners gezocht heeft naar geld om te zorgen voor zo snel mogelijke uitvoering van het project. Gezien de situatie daar was  ook hij van mening dat het project zo snel mogelijk uitgevoerd moest worden. Daartoe moesten er nog wat verschuivingen van gelden plaatsvinden. Het project was in de jaarschijf van 2010 vermeld, maar zonder financiële gevolgen kon het naar de jaarschijf van 2008 verplaatst worden. Daardoor kan het project eerder uitgevoerd worden. In het vragenuur van de gemeenteraadsvergadering van 6 maart eerder dit jaar meldde Gardien dat hij na het vaststellen van de voorjaarsbegroting kon starten met het uitwerken van het plan, dat dan in 2008 uitgevoerd kan worden. Wil je de vragen en antwoorden van toen nog eens terug horen dan kan dat door hier te klikken.

De inloop is van 19 tot 20 uur in het gemeentekantoor in De Lier, tot dan zou ik haast zeggen!

Smaken verschillen.

Zondagochtend een lekker crossje gelopen in Maassluis bij AV Waterweg. Een verslagje vind je hier . Even de zinnen verzetten en dankzij de flinke wind waai je ook nog eens lekker door. Het parcours ligt rond het Sterrenbos, een strook groen tussen het spoor en de Nieuwe Waterweg. Daar stond al flink wat bebouwing, maar onlangs is men pas echt de lucht ingegaan. Op de foto zie je links de nieuwe gebouwen op de achtergrond. Als je niet beter wist zou je denken dat het restanten van Tsjernobiel waren ofzo. Het gaf mij in ieder geval een gevoel van industrie van achter het ijzeren gordijn. Maar goed, zo te zien wonen er toch echt mensen in. Je wordt haast benieuwd op wat voor manier we in Westland de lucht in gaan.

this is the moment

veel mensen zingen erover, maar voor politici, en dan met name raadsleden, is het een moeilijk te bepalen moment. Sterker nog, afgelopen woensdagavond blijk ik geschitterd te hebben terwijl ik het niet eens door had. Op zich niet zo gek, want ik schitterde namelijk…………door afwezigheid volgens Westland Media. Maar goed, alle gekkigheid op een stokje, de momenten die ik bedoel zijn de momenten waarop je als raadslid ergens wat van mag vinden. In de dagelijkse praktijk blijkt dat je als raadslid of te vroeg bent met je mening, advies, opmerkingen etcetera of je bent vooral veel te laat met je mening, advies, opmerkingen etcetera. Dit constaterende functioneer je dus het beste als je gewoon je mond houdt. Dat is dan ook precies wat burgemeester Rein Welschen ons vroeg bij z’n aantreden. Geef ons, bestuurders en ambtenarenapparaat, de kans even op orde te komen. Hoe lang even zou duren wisten we toen nog niet, maar inmiddels zijn we ‘basaal op orde’ en zou je verwachten dat we ook weer ‘mee mogen doen’. Maar ja, met wat?! Natuurlijk niet met lopende zaken, want daar hadden we al veel eerder ‘wat van moeten vinden’. Als raadslid zou je verwachten dat men met enige regelmaat ‘raad’ bij je komt vragen. De vraag ‘Leo, wat vind jij daar nou van’ krijg ik echter maar zelden gesteld. Op zich geeft dat niet, want ik geef ook ongevraagd mijn mening wel, maar juist dat wordt dan ook weer niet op prijs gesteld door iedereen. De bijna duizend euro, die we als raadsvergoeding maandelijks op onze rekening overgemaakt krijgen, weiger ik echter te zien als ‘zwijggeld’. Volk vertegenwoordigen kan door kaders te stellen en te controleren. Gecontroleerd worden vindt echter niemand leuk. Regelmatig samen de kaders vaststellen geeft meer draagvlak, dus minder gezeur in de samenleving. Dat is in ieder geval de kant die ik op wil. Wie gaat ermee?

1e paal Hotel Westland

Enige tijd geleden hebben we gesproken met Martin Mostert van de Tido Vesta groep inzake het nieuw te bouwen hotel op bedrijventerrein Honderdland te Maasdijk. Bij deze gelegenheid is afgesproken dat we uitgenodigd zouden worden voor het slaan van de eerste paal. Wel deze gebeurtenis vond vanmiddag plaats  om 15.00 uur op de bouwlocatie op het Honderdland. De eerste paal is geslagen door GBW wethouder Bram Meijer. Ook mocht hij nog een reuze champagnefles ‘ontkurken’. Na het slaan van de eerste paal was er gelegenheid om onder het genot van een hapje en drankje met elkaar na te praten. Dat vond plaats bij van Baalen Decor aan het Honderdland 150. Maasdijk komt hiermee nog meer op de landkaart te staan, dat leidt geen enkele twijfel.

wandelen

Sportief wandelen doe ik bij SV De Lier, daarnaast wandel ik ook weleens in gangen. In die zogenaamde ‘wandelgangen’ hoor je altijd van alles. Dit keer een verhaal over het jeugd en jongerenwerk. Niet mijn commissie, maar het heeft vanzelfsprekend wel mijn interesse. Onlangs was er een presentatie van de drie verschillende organisaties die zich bezig houden met dat werk in Westland. SWS, Jongerenwerk Westland en JAC de Garage. Met name die laatste organisatie wekte de indruk bijzonder goed bezig te zijn. Iets wat door de aanwezige politiek bijna ademloos werd beaamd. Hun aanpak zou als voorbeeld moeten dienen voor heel het Westland. Preventief bezig zijn is natuurlijk veel effectiever dan het achter de feiten aanlopende reactieve bezig zijn. Aan het werken zoals ze dat bij JAC de Garage doen hangt echter wel een prijskaartje. Het mag dan wel investeren in de toekomst zijn, maar op dit moment zijn dat gewoon euro’s die ook bij Welzijn nu eenmaal maar één keer uitgegeven kunnen worden. Dat betekent dus keuzes. Wat voor keuzes bijvoorbeeld? Nou simpel, wil je met alle geweld een Stiploket in de 5 hoofdkernen, of investeer je liever in goed jeugd- en jongerenwerk?

Deze vraag wordt op deze manier echter niet gesteld. Men doet alsof er geen samenhang is tussen het één en het ander. Hopelijk wordt deze discussie gewoon eens in het openbaar gevoerd, want op de manier zoals het nu gaat schiet het niet echt op.

vraag'an de burgerman week 43

Zomaar wat voorbeelden

Wat moet, mag, wil je als gemeente allemaal doen. Dat is zo’n beetje de vraag die beantwoord moet worden tijdens een kerntaken discussie. Voorbeelden zijn er te over. Zoiets als paspoortenverstrekking is iets wat je als gemeente zelf moet doen, daar hoef je dus geen discussie over te voeren. Maar wat te denken van het strandparkeren.  Moeten, willen we ons daarmee bemoeien. Op dit moment heeft de gemeente een regisserende rol. Het parkeren is uitbesteed aan pachters, die dit al jaren naar tevredenheid van de burger uitvoeren. Daar heeft de gemeente verder dus geen omkijken naar. Waarom zou je dat dan zelf gaan doen? Om nog meer ambtenaren aan het werk te helpen? Om een nog groter gemeentehuis te krijgen? Nog een voorbeeld, het promoten van de streek. Gaan we dit zelf doen of laten we het over aan de professionals van de VVV. ‘Je roept het maar’, zou je haast zeggen. De gemeente als regisseur, dat lijkt nog het meeste toekomst te hebben. Hondenbelasting, toeristenbelasting, enzovoorts leveren wel wat centjes op, maar het kost kapitalen om die centjes binnen te halen. Natuurlijk hou je er flink wat mensen mee aan het werk, maar is dat wat we willen? Meer regels betekent meer uitvoeringskosten, meer controle, meer handhaving en juridisch geneuzel, is dat wat we willen? Volgens mij willen we juist minder van dat alles.

Volgende week: Maak meer groen openbaar

Stichting Liersgevoel schenkt bewegingstrainer

Vanmiddag is in het bijzijn van wethouder Marga de Goeij de Motomed officieel overhandigd aan Summit Health. Theo Nass mocht namens Summit Health de bewegingstrainer Motomed  ontvangen van Piet Voskamp, die de Stichting Liersgevoel vertegenwoordigde. Wat Summit Health is weet iedereen onderhand wel, maar wat de stichting Liersgevoel is en wat een Motomed voor apparaat is weten veel minder mensen.

Stichting Liersgevoel is een kleine, praktische organisatie, die door de hulp van vele vrijwilligers  tegen zeer lage kosten werkt. Ze garanderen dat het geld wat aan hen wordt toevertrouwd op verantwoorde wijze wordt beheerd en dat het  grootste deel direct ten goede komt

komt aan de doelstelling. De doelstelling is:

• Het ondersteunen van de activiteiten van het oranje comité
• Het ondersteunen van het vereniging leven van De Lier
• Het ondersteunen van sociale activiteiten in groepsverband in De Lier, zijnde geen buurt verenigingen.

Waar doen ze het van? Stichting Liersgevoel ontvangt geen structurele subsidie van de overheid en is daardoor bijna volledig afhankelijk van donaties van particulieren en bedrijven.

De Motomed is een bewegingstrainer voor gezonde en natuurlijke beweging voor rolstoelgebruikers, senioren en personen met bewegingsbeperkingen. Motoraangedreven gymnastiek of beweging met eigen spierkracht onderhoudt en bevordert de lichaamsfuncties en is even belangrijk als eten en drinken. Op verzoek van het Platform Gehandicapten is het apparaat er gekomen. Momenteel is deze Motomed de enige in het Westland, aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant natuurlijk geweldig dat we in de Lier er alvast wel één hebben.

tegen beter weten in

Gisteravond maar eens aangeschoven bij een presentatie van Economische Zaken. Eén van de onderwerpen was de detailhandelsvisie 2007. Het AD schrijft er dit over. Op het eerste gezicht vooral veel cijfers, maar bij nader inzien begonnen de cijfers een verhaal te vertellen.  De koopkrachtbinding voor de dagelijkse boodschappen was in elke kern goed te noemen, maar diezelfde binding ten aanzien van het recreatief winkelen was alleen in Naaldwijk naar behoren. Recreatief winkelen noemt men ook wel funshoppen. Uit deze visie blijkt dus dat dat alleen in Naaldwijk écht leuk is voor zowel winkelier als winkelend publiek. Tegen beter weten in gaan we toch de centrumplannen ontwikkelen zoals voorgesteld, omdat we dat nu eenmaal afgesproken hebben. De vraag, hoe je daar nu weer mee om moet gaan, wordt binnenkort waarschijnlijk nog wel in de commissie beantwoord, want daar komt de visie ter bespreking nog op de agenda.

vraag'an de burgerman week 42

Kerntaken

Toen Peter Smit nog wethouder in Westland was, was er in Westland de Westland Koers. Deels ging dat over een reeks ordinaire bezuinigingen, maar deels ging dat ook over de kerntaken. Kern staat hier dan niet voor dorp, maar voor de hoofdzaak, het wezenlijke. Iedereen dacht toen dat we met z’n allen nu eens op een rijtje gingen zetten wat nu eigenlijk de zaken zijn die de gemeente persé zou moeten doen. Helaas is het er echter nooit van gekomen. Smit vertrok naar Den Haag en dankzij het geldschip van Westland Energie konden we opeens flink van koers wijzigen. Gek genoeg klinkt de laatste tijd weer steeds vaker de vraag of iets nu wel een kerntaak van de gemeente is.

Als je die discussie zou willen beginnen is het wel handig daar nu mee te beginnen, want als de gemeente minder zelf doet, hoeft het nieuwe gemeentehuis minder groot te worden. Uitgangspunt is heel simpel de afweging ‘wat moeten we doen, wat willen we doen’. Als je die inventarisatie gemaakt hebt vraag je jezelf vervolgens af wat je zelf moet doen, wat je zelf wilt doen en wat je anderen kan laten doen. Volgende week zomaar wat voorbeelden om te laten zien welke afwegingen je zou kunnen maken.

Volgende week: zomaar wat voorbeelden

wethouder door het lint

‘Gefeliciteerd met je nieuwe baan’, klonk het gisteren veelvuldig op het zonovergoten terras van Olympus’70. Je zou denken dat iemand een nieuwe werkgever had gevonden, maar in dit geval ging het om de nieuwe rondbaan bij de Westlandse atletiekvereniging. De komst van de Zuidelijke Randweg maakte de aanleg, of liever gezegd omleg van de rondbaan noodzakelijk. De opening van die omgelegde rondbaan vond dit weekend plaats. Middels een estafette van de oude naar de nieuwe baan. Als eerste mocht ik deelnemen in het team van de gemeenteraadsleden in de prominentenrace. In de raadszaal zijn we het college van B&W regelmatig de baas, maar tijdens deze estafette was het B&W die ons de hielen liet zien. Voor het team van B&W bereikte wethouder Ben van der Stee ruim voor de andere teams het finishlint, waarvoor complimenten natuurlijk. Later mocht ik nog figureren in de race van de echte lopers in het team van de Lierse Roadrunners, waar we als recreanten toch maar mooi een stuk of vijf andere teams achter ons wisten te laten. Al met al een prachtmiddag. De baan ligt er, nu nog de accomodatie….