vraag ‘an de burgerman week 46

Moeilijk …

Tsja mensen, of het nu de coronamaatregelen of de regels rondom het aanbieden van afval in Westland betreft, er valt maar één ding te concluderen: de burgers aan wie de regels opgelegd worden zijn van goede wil. En toch gaat het in beide gevallen niet goed, ondanks de goedwillendheid van alle betrokkenen. Zowel de landelijke als de gemeentelijke overheid wijten dit nogal eens aan de burgers zelf: van ‘ze lezen niet’ tot ‘mensen lijken zomaar wat te doen’. ‘Ze lijken de ernst van de situatie niet in te zien’ is ook al zo’n veelgehoorde. Misschien zou het zo kunnen zijn dat er onderhand wel erg veel regels zijn en dat die regels ook nogal eens aan verandering onderhevig zijn. Dan wordt het blijkbaar verrekte lastig om dit nog op een goede manier te communiceren naar de burgers, die het even niet meer snappen.

Het te bereiken doel van al die regels lijkt ten aanzien van corona duidelijk: als wij burgers maar voldoen aan de regels dan, ja dan is het binnenkort gedaan met de corona. Dat blijkt voorlopig een beetje erg ‘kort door de bocht’. Corona lijkt vooralsnog gewoon een blijvertje te zijn. In een eerdere column werd je al uitgelegd dat voor- of nascheiding van afval voor het milieu niets uitmaakte. Als je eigen overheid, in dit geval de gemeentelijke, dit vervolgens in twijfel trekt heb je de poppen natuurlijk aan het dansen: ‘wat is het nou?’ vraagt de burger zich terecht af.

Maak het minder ingewikkeld lijkt het simpele devies. Komende tijd maar eens kijken of daar gehoor aan gegeven wordt. Dat zou wel zo verstandig zijn.

vraag ‘an de burgerman week 45

samenwerken aan een nieuwe balans

zo Boekestijn, gaan we weer op de filosofische toer … Je zou het haast denken met zo’n deftige titel boven de column. Een nieuwe balans voor een maatschappij die door het coronavirus totaal uit balans is geraakt? Dat is wel iets wat moet gebeuren, maar beschouwingen daarover komen wel als de tijd daar rijp voor is. Nee mensen, geloof ‘t of niet, dit is de ondertitel van het werkprogramma van het huidige college. Bijna 4 jaar onderweg, maar helaas is van samenwerken niks terecht gekomen, met als triest resultaat dat er van balans al helemaal geen sprake kan zijn.

Mijn partij Westland Verstandig is, net als GBW, GL, PvdA en D66, een oppositiepartij. De partijen die het huidige college van de Burgemeester en Wethouders (B&W) in ‘t zadel houden, CDA, LPF, VVD en SGP/CU, worden coalitiepartijen genoemd. Helaas lijken zij zelf niet begrepen te hebben wat er met de ondertitel bedoeld wordt, want geen enkele inbreng van oppositiepartijen wordt op prijs gesteld. In de beantwoording van de algemene beschouwingen deze week zie je dat ook weer terug. Van enige samenwerking is geen sprake, laat staan van een nieuwe balans tussen coalitie- en oppositiepartijen. Zaken waar het aantoonbaar fout is gegaan worden systematisch afgedaan met ‘niks ‘an de hand, gewoon doorlopen’.

Tijd voor een kanteling dus. In tal van Nederlandse gemeenten heeft die al plaats gevonden in de vorm van raadsakkoorden. Een zo groot mogelijke raadsmeerderheid maakt van tevoren afspraken over hoe met diverse zaken om wordt gegaan in de komende raadsperiode. Er doen dus meer partijen mee dan strikt noodzakelijk is voor een raadsmeerderheid, zoals nu het geval is in Westland. Een raadsakkoord biedt ruimte aan alle partijen om vier jaar lang écht mee te kunnen doen. Pas dan kan de balans meer in evenwicht komen.

vraag ‘an de burgerman week 44

Bezigheidstherapie

met lichte tegenzin moet ik je melden dat deze column wederom het scheiden van plastic uit het huishoudafval als onderwerp heeft. ‘Zijn er politiek geen belangrijker zaken?’ Natuurlijk is dat zo, het gebrek aan starterswoningen is er zo één. Zo actueel als wat, schrijf je zomaar een column over vol, maar levert op korte termijn geen enkele starterswoning meer op. De vragen die de burgerman krijgt over de aparte plasticinzameling in Westland zijn zeer divers: van ‘wij willen een kroonring om de lantaarnpaal bij ons in de buurt’ tot ‘mag de kroonring om de lantaarnpaal voor mijn deur weg, het is geen gezicht’. Van ‘ik ga die zak plastic niet bewaren, heb ik helemaal geen plek voor’ tot ‘als iedereen zich nu netjes aan de regels houdt hangen de plastic zakken nog geeneens een dag aan de lantaarnpalen’. Uit het Haagsche komt opeens de term bezigheidstherapie, want hun inzamelaar AVR heeft namelijk de mogelijkheid om aan nascheiding te doen. Doen ze natuurlijk niet met het vuil uit de wijken waar de burgers zelf het plastic er al uithalen, maar wel bij het huisvuil uit de hoogbouw. De woordvoerder van AVR meldt overigens dat er niet echt een voorkeursvariant is. Allebei de methodes hebben voor- en nadelen. Een belangrijk voordeel van voorscheiding is dat de bewustwording enorm vergroot wordt. Uit eigen ervaring kan ik wel zeggen dat dit inderdaad zo is: wat een berg plastic bevat ons huisvuil! 

Mijn voorlopige conclusie is dat die bewustwording inmiddels wel heeft plaatsgevonden, daar is het zelf apart houden van het plastic dus niet meer voor nodig. Wat we ook zien is dat de gemeente er maar niet in slaagt de gescheiden inzameling geregeld te krijgen. Met de wetenschap dat het voor het milieu om het even is, doe ik hierbij dan ook de oproep zo snel mogelijk over te stappen op het systeem van nascheiding. Scheelt een hoop ‘gedoe’ in Westland …

vraag ‘an de burgerman week 43

Politiek en sport

Eerst maar even terugkomen op de ‘denksport’ column van vorige week: Jan Timman is geen dammer, maar een schaker! Is dat ook weer rechtgezet. Deze week een hele andere sport: de hardloopsport. De burgerman mag graag op z’n tijd een marathon lopen en gelukkig kan dat weer in ons land. Afgelopen weekend was er dan de Rotterdam marathon met een flinke Westlandse deelname. Normaal in ’t voorjaar, maar voor één keer verplaatst naar het najaar in verband met de toen geldende coronabeperkingen. Die waren er bij deze fantastische jubileumeditie in ’t geheel niet waar het de loop betrof. Voor de geregelde kleedruimte in een café moest je wel je QR code laten zien, waarna je dankzij een polsbandje ‘vrij’ in en uit kon lopen. Terug met de trein moest ik zowaar ook nog een mondkapje op, maar die bleek gelukkig nog in m’n achterzak te zitten ….

Wat heeft dit alles met politiek te maken? Dat zal ik je nu uit de doeken doen.

start wave 3 in Rotterdam

Waar burgemeester Aboutaleb van Rotterdam besloot dat een evenement met zeg maar 20.000 deelnemers zonder coronamaatregelen doorgang kan vinden, eist onze burgemeester Arends dat alle deelnemers, hooguit duizend,gecontroleerd moeten worden op een geldige QR code. In Nederland heeft zo’n 70 % zo’n code. Dat betekent simpelweg dat 30% van je deelnemers thuis kan blijven. Niet goed voor de organisatie van de halve van Monster, niet fijn voor die 30%, die nu niet deel kan nemen én een raar gevalletje van rechtsongelijkheid. Ondanks het feit dat gemeentes hierin een eigen beleid mogen voeren, is het natuurlijk niet uit te leggen aan je burgers. Mij lukt het in ieder geval niet …