vraag ‘an de burgerman week 50

Je moet gewoon ‘ready’ wezen

Nou mensen, dat dromen realiseerbaar waren wist ik al veel langer, maar Max Verstappen leverde dit weekend weer een overtuigend bewijs. Wereldkampioen worden in de Formule 1, tot de laatste ronde leek het onmogelijk, maar dan gebeurde toch het gedroomde. Eerder dit jaar schreef ik al over oud tenniscoach Stanley Franker. Een journalist vroeg hem ooit wat zijn grootste succesfactor was. Daarop antwoordde hij ‘je moet gewoon altijd ready wezen’. Kortom, de kansen komen wel, maar je moet er wel klaar voor zijn als ze langs komen. Een denkwijze die mij enorm aanspreekt! Zo ben ik zondagochtend maar weer eens een uurtje wezen ‘banenzwemmen’ om van de zomer klaar te zijn voor ‘a local swim’ mocht die onverhoopt wel doorgaan dit jaar. Niet geschoten is altijd mis zou je ook kunnen zeggen.

In de politiek moet je al helemaal altijd ‘ready’ wezen, het moment is daar van essentieel belang. Mijn politieke partij Westland Verstandig lijkt ook altijd ‘ready’ te zijn. Klaar om reactie te geven op collegevoorstellen, klaar om suggesties te leveren om voorstellen te verbeteren, maar vooral ook klaar om burgers van dienst te zijn. Je weet wel ‘de burgers voor wie we het allemaal doen in Westland’. De burgers voor wie we van die handige kroonringen om de lantaarnpaal geschroefd hebben, de burgers voor wie we de woningmarkt zo’n beetje op slot gezet hebben, die burgers willen niet langer voor de gek gehouden worden. Gelukkig mogen die burgers, jij en ik dus, over drie maanden naar de stembus om te kiezen voor verandering. ‘Zal eens tijd worden’ klinkt het nu volop, ‘nog drie maandjes dromen’ zeggen anderen. Daar houd ik me dan maar aan vast.

 

vraag ‘an de burgerman week 49

Hoort wie klopt daar ….

Zo vlak voor ’t eind van het jaar zal ik maar weer eens een bekentenis doen: ik hou van logistiek. ‘Dan is het fijn dat je op de bloemenveiling in de verdeling mag werken’ hoor ik je nu denken. Nou dat klopt als een bus. De producten van de tuinders in de juiste hoeveelheden overzetten op de kar van de koper en vervolgens een en ander op tijd en en op de goede plek weer afleveren, daar word ik blij van!

Afgelopen weekend was ook in huize Boekestijn het heerlijk avondje weer aangebroken. Vooraf een flinke puzzel want er was, net als vorig jaar, gekozen voor het ‘verdelen’ van de cadeau’s op twee locaties. Letterlijk betekent dat: hoe, wie, wat, waar. Een leuke uitdaging dus met ook nog een live-verbinding tussen de locaties, maar dat is niet anders dan een Zoom-vergadering, dus goed te doen. Bij ons is het zo geregeld dat moeders voor cadeautjes voor iedereen zorgt en dat onderling, na het oud-Hollands lootjes trekken, surprises gemaakt worden. Elkaar flink op de hak nemen is dan uiteraard toegestaan, sterker nog, daar wordt zelfs naar uitgekeken. Nog voor de aanvang was er de grootste verrassing: degene die de pakjes naar de andere locatie zou brengen, kwam terug met pakjes en familie aldaar. Zaten we zowaar weer eens met het hele gezin bijeen! ‘Oh, familie’ (vrij naar Nico Meijer) is dan altijd onze gedachte. Het leverde een gezellig middagje op en ook burgerman’s gereedschapskist is weer keurig aangevuld. Dank je wel Sinterklaasje! En morgen natuurlijk vroeg weer op, zoals het een echte Westlander betaamt.

vraag ‘an de burgerman week 48

De kanteling

In ’t Westland houden we wel van een biertje. Als bierliefhebber zou je dan ook kunnen denken dat deze column daar over gaat, echter niets van dat alles. De kanteling staat voor de zo gewenste verandering in de Westlandse politiek. Wat mijn politieke partij Westland Verstandig betreft, mag het roer drastisch om. De burgers, voor wie we het allemaal doen weet je nog, moeten weer centraal komen te staan. Dat vereist een flinke kanteling van het huidige beleid. Westland Verstandig wil die kanteling graag inzetten en heeft daartoe afgelopen zaterdag de eerste stap gezet. Tijdens een ledenvergadering is de verkiezingslijst voor de gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar maart bekend gemaakt. Veel van de bestaande fractieleden vind je op de lijst terug, maar ook flink wat nieuwe namen.

En ja, ook burgerman Leo Boekestijn is weer van de partij. En nee, ik ben het na 7(zeven!) periodes nog lang niet zat. Steeds meer mensen sluiten zich aan bij Westland Verstandig, waardoor je gewoon merkt dat de kanteling aanstaande is. ’t Zal je dan ook niet verbazen dat dat dan ook de naam is van ons verkiezingsprogramma. Natuurlijk wordt daarin de lijn voortgezet die de afgelopen jaren zo kenmerkend is geweest: niet alleen benoemen wat beter kan, maar ook aangeven hoe het beter kan. Heel december kun je nog ideeën aandragen voor ons program, wat vervolgens in januari vastgesteld gaat worden. Laat van je horen!

vraag ‘an de burgerman week 47

Cultuur ….

Afgelopen vrijdag kregen we flink wat informatie over ’t winkelen in Monster. Gek genoeg gebeurde dat op een filmavond in de Heulse Kastanjehof. “Tout Westland”, wat ook maar enigszins in cultuur geïnteresseerd was, had een stoel laten reserveren voor deze zogenaamde filmhuis film. ’t Was sowieso al verrassend dat een en ander nog doorgang kon vinden, dus schikten we ons gedwee in alle coronamaatregelen: QR code vooraf laten zien, mondkapje op als je aan ’t lopen ging, stoelen netjes iets uit elkaar én je drankjes moest je voor acht uur besteld hebben, want daarna moest de bar dicht zijn. Stuk voor stuk regels waar eenieder onderhand wel bekend mee is.

‘En, was het de moeite waard’ is dan een logische vraag bij thuiskomst. Vooraf was m’n interesse vooral gewekt door de zin onder de onuitsprekelijke titel Capharnaüm: ‘Een Libanese film die ons laat zien hoe belangrijk het is waar je wieg heeft gestaan.’ Je snapt dat alleen daarom mijn verwachtingen best hoog gespannen waren. Mijn wieg stond in ’t Westland en alleen daarom al aard ik hier best fijn. Maar over dat soort ‘aarden’ ging de film niet. Ik was figuurlijk op het verkeerde been gezet. Het jongetje dat de hoofdrol speelde had niet zo’n fijne jeugd gehad zeg maar. Na een stief kwartiertje had ik dat door, maar ja, waar je thuis op zoek gaat naar de afstandsbediening is dat in een filmzaal toch anders. Uitzitten dus. Vergeleken met de ellende in de film stelt dat niet veel voor, dus mij hoor je daar verder niet over. ‘Een meeslepend drama’ schreef het AD in een recensie. ‘Wat hebben we het toch goed in ’t Westland’ zou mijn reactie geweest zijn …