vraag ‘an de burgerman week 17

You win some, you lose some …

Vorige week liep ik een endje op met gewaardeerd dorpsgenoot en ooit ook nog collega raadslid Pleun van der Ende. Grappig genoeg moest ik een week eerder nog aan hem denken vanwege een door hem uitgesproken wijsheid. Nou, je raadt het al, die vind je terug in de titel van deze column. Het zal nog net in de vorige eeuw geweest zijn dat Pleun deze uitspraak deed, maar politiek gezien is het nog steeds actueel. Al die tijd weet ik ook dat Pleun gelijk heeft en de praktijk wijst dat ook uit. De ene keer valt een stemming gunstig uit voor jouw politieke partij en de andere keer niet, zo werkt democratie nu eenmaal. Wat voor mij altijd het verschil maakt is dat het ene keer iets voor jou onbelangrijks betreft; ‘verliezen’ voelt dan niet zo erg. Maar is het iets dat jij of jouw partij hoog in het vaandel heeft staan, dan komt een ‘nederlaag’ veel harder aan.

Hoe ga je daar vervolgens mee om is dan de vervolgvraag. Laat je het los of wacht je op een nieuwe kans, als die er sowieso nog zou komen. Burgerman’s ‘mind’ zit als volgt in elkaar ‘it ain’t over ‘till it’s over’. Dat vraagt om geduld en vasthoudendheid én een beetje kennis van de Engelse taal natuurlijk.

vraag ‘an de burgerman week 16

 

Spreek voor hen die weerloos zijn

Was me het weekje wel weer in de Westlandse politiek. Gelukkig bleek het huidige college wél in staat tot terugdraaien van voorgenomen besluiten. Iets waar mijn partij Westland Verstandig best trots op is. Het betrof het besluit om de huishoudelijke hulpuren wederom in te perken. Een honderdtal mensen kreeg via de thuiszorgmedewerkster te horen dat het schoonmaken een halfuurtje sneller moest worden gedaan. Nu moet je weten dat ik een en ander niet alleen in politiek opzicht meemaak, maar ook in de praktijk. De zeer gewaardeerde hulp van mijn moeder moest namelijk zo’n mededeling doen bij mijn ‘hulpbehoevende’ moeder. Tot treurnis van beiden, dat zul je wel begrijpen. De beloofde ‘kanteling’ door mijn partij hield onder andere in dat er een koffiemoment mogelijk moest zijn tijdens het schoonmaken van het huis. In plaats daarvan werd de mogelijke tijd daarvoor nu juist afgenomen. Gelukkig kreeg de gemeenteraad het middels twee moties voor elkaar dat niet alleen de ingeperkte tijd werd teruggegeven, maar ook dat het koffiemoment binnenkort in het zorgplan opgenomen wordt. Ga je als volksvertegenwoordiger toch weer tevreden naar huis toe!

vraag ‘an de burgerman week 15

Huh …

Verstand en gevoel zijn het niet altijd eens met elkaar, bij mij in ieder geval niet. Nu leer je in ‘t Westland op zeker je verstand te gebruiken, maar soms overkomt je het gevoel dat iets niet klopt. Dat gebeurt je in het dagelijks leven, op je werk, maar natuurlijk ook in de politiek. In het dagelijks leven als voorbeeld de gestegen prijzen in de supermarkt. Doosje eieren met Pasen snap je dan misschien nog wel, maar waarom de prijs van een stukje kaas zo’n beetje verdubbeld is, daar kan je met je verstand niet bij.

Op m’n werk bij de bloemenveiling zijn we gaan orderpicken in de koelcel, wat gevoelsmatig een flinke daling in werkcomfort teweeg bracht. Hoe gek is het dan, dat in de tevredenheidscijfers uit het medewerkersonderzoek hier niks van terug te vinden is. Tsja, en dan de politiek… met een beetje thuishulp kunnen ouderen veel langer zelfstandig thuis blijven wonen. Iedereen snapt dat. Voor de kanteling in politiek opzicht hadden andere politieke partijen besloten te gaan voor resultaat gericht indiceren. Het gevoel van de ouderen én van degene die de thuishulp verrichten telde niet meer mee, een schoon huis werd de norm. Het koffiemoment moest verdwijnen. Mijn partij Westland Verstandig verafschuwde dit. De storm hierover was nog maar net gaan liggen, of het gedonder begint alweer. Huh, dat meen je toch niet! Nou, helaas wel. Maar eens kijken of een extra raadsvergadering hiervoor de oplossing kan bieden.

vraag ‘an de burgerman week 14

Kort maar kr8ig …

Aina, dacht ik altijd in begrijpelijke taal te schrijven, blijkt dit voor jongeren niet te lezen en sws te lang, hoe skeer is dat 😒. Maar ff wat ‘an doen dan. Dit blijkt allemaal uit onderzoek van Alex Pril in opdracht van de krant die je nu in handen hebt. In max 140 woorden moet je verteld hebben wat je te vertellen hebt, anders ben je de jonge lezer kwijt. Ja maar gast, we zitten nu al op 90, ik wens je veel suc6. Snel ter zake komen dus! #komindekas was slay 😜Zaterdag regenachtig 🌧️, maar kaulo zonnig ☀️op zondag. Leuk uitje met de kids ook, weten ze gelijk hoe een paprika 🫑 en een aubergine 🍆 groeit. Nu maar hopen dat @hethelewestland deze column af kan drukken 🤔