Fout of anders?

Westland en Den Haag staat in Westland zo’n beetje synoniem voor goed en fout. Het dorp versus de stad, kleinschalig tegenover grootschalig en ga zo maar door. Dit soort denkbeelden zal natuurlijk best ergens z’n oorsprong vinden, maar gelden die nu nog? Gisteren was de Haagse gemeenteraad op werkbezoek in Westland, een mooie gelegenheid om dat eens te checken. Nou moet je werkbezoek niet al te letterlijk nemen, want moe word je er nu ook weer niet van. De begrippen ‘goed’ en ‘fout’ heb ik overigens zelf allang van me afgeschud, ik gebruik liever de term ‘anders’ als iets afwijkt van wat wijzelf gebruikelijk vinden. Dat ‘ze’, de Hagenaars, ‘anders’ zijn stond helemaal niet ter discussie. Wij zijn wij en zij zijn zij, dat kon ik na een middagje optrekken met ‘de buren’ eenvoudig concluderen. Gek genoeg vinden zowel zij als wij dat nog fijn ook. De stad versus het platteland, het één is echt anders dan het andere. Gisteren was er vooral bewondering voor wat er in Westland allemaal gebeurde. Prominent, van Daalen, Priva, Koppert Cress zijn  zomaar wat namen van bedrijven die bezocht zijn tijdens het werkbezoek. In een na afloop afgegeven persbericht  laten beide gemeentes weten blij te zijn met de steeds betere samenwerking. Door de ‘waardevolle kennisuitwisseling’ leer je elkaar beter kennen en beter begrijpen. Ik kan het alleen maar beamen……..

CAIW CAIWAY CAIWEG

CAIW stond ooit voor Centrale Antenne Inrichting Westland. Een paar jaar terug dekte die vlag de lading niet echt meer dus kwam het mooi uit dat de W fonetisch al uitgesproken werd als WAY wat vervolgens weer vertaald kon worden in manier. We doen het de CAI WAY zogezegd. Vanavond bracht Theo Spanbroek in de gemeenteraad nog een nieuwe vertaling, want WAY is natuurlijk ook WEG. Weg uit het gemeentelijke takenpakket in ieder geval. Napratend kwam iemand met de vraag: wat moeten we volgend jaar nou toch weer verkopen? ‘De Lier’ was gekscherend het antwoord. Zou natuurlijk wel de redding voor Midden-Delfland betekenen. Krijgen we toch nog LMS. Nou uhhhhh, ik ga gauw naar bed, lekker verder dromen………

vraag'an de burgerman week 5

Transparant, maar toch ondoorzichtig

Waar gaan we wat bouwen? Die vraag probeert de gemeente Westland transparant te beantwoorden. In de Greenportvisie staat dat we zo’n 10.000 woningen in Westland gaan bouwen tot 2020. Alleen dat is al een keuze, want we kunnen er wel 20.000 bouwen als we gemeente en projectontwikkelaars de vrije hand geven. Waar die 10.000 mogen komen en wat voor huizen dat zijn is ook al zo’n beetje bepaald. In Wateringen en Naaldwijk mogen we de lucht in, daar vinden dat hoogbouw moet kunnen, deze kernen zijn benoemd als Kleinstedelijk. De Lier, Monster en ’s Gravenzande zijn benoemd als Compactdorps, de overige kernen als Ruimdorps. Op die manier lijkt het alsof iedereen weet waar die aan toe is.

Ondoorzichtig wordt het pas bij de toewijzing van de projecten. Welke 10.000 gaan we nu bouwen en welke 10.000 nu niet. Dat bepaalt het college van de burgemeester met z’n wethouders. De gemeenteraad heeft danwel de kaders aangegeven, maar hoe en door wie het uitgevoerd wordt, daar gaat het college over. Doen ze het goed, dan hoor je er niemand over.  Ontstaat er flink wat maatschappelijke onrust in Westland, dan zal de gemeenteraad, die tenslotte het volk vertegenwoordigt, het college daarop aanspreken. Lopende zaken laten zich echter moeilijk veranderen en gedane zaken al helemaal niet. Helemaal ingewikkeld wordt het als een zaak voor gemeente en projectontwikkelaar al ‘gelopen en gedaan’ is,  terwijl de buitenwereld, lees de burger, er nog niks van weet. Volgende week daarvan een voorbeeld.

Volgende week: Een gelopen zaak

lange adem

lang, lang geleden, toen we als Doorsnee Lierse Bevolking actief waren in de Lierse politiek, vroegen we ons al of het bezit van CAI nog wel een gemeentetaak was. Is het niet handiger, efficienter om je als gemeente te richten op je kerntaken. Kortom, waarom verkopen we de CAI niet? Nou, alleen het opperen van het idee alleen al deed telkenmale de verantwoordelijk portefeuillehouder op sekte-achtige wijze reageren. ‘Hoe kun je dat nu in je hoofd halen?’ was nog een van de vriendelijkste reacties. Later in Westland de zelfde vragen weer gesteld, met ook hier dezelfde reacties.

Nu dan toch opeens verkoop van de CAI, lees hier het persbericht. Nou ja, opeens….. Stilletjes aan komt er steeds meer dicussie over het takenpakket wat de gemeente zich aan heeft gemeten in de loop der jaren. Waar de Westland Koers nooit erg van de grond gekomen is, staat ons nu in 2009 een kerntakendiscussie te wachten. Over de CAI hoeven we het dan in ieder geval niet meer te hebben. Die was overduidelijk uit het Westlandse jasje gegroeid. Ik kan niet anders dan Aart Verbree en consorte succes wensen met hun overname. Westland blijft bepaald niet achter met lege handen. De Westlandse schatkist kan namelijk zo’n  € 95 mln tegemoet zien en dat is toch gewoon een hoop geld.

Een lange adem moeten we ook hebben wat betreft de Kaderrichtlijn Water. Komt tot ons vanuit ‘Brussel’, maar zou ondanks dat toch best eens wat moois op kunnen gaan leveren voor ‘ons Westland’. Water hoort bij Westland, schoon water ook. Zover waren we al, maar nu gaan we ook nog proberen aanpassingen te verrichten, waardoor de ecologische toestand op gewenst nivo komt. Het moet weer gaan ‘leven’ in en langs de sloot.  Daarvoor gaan we plannen maken en uitvoeren, vervolgens moet je dan wel even afwachten of die maatregelen het beoogde effect hebben. Meest in het oogspringend vond ik de aanleg van paaiplaatsen voor snoeken. Of de snoeken zich zo makkelijk laten paaien weten we over een paar jaar.

wat de toekomst brenge moge

De titel van dit gezang kwam zomaar bij me op na de lezing van trendwatcher Adjiedj Bakas.

Als je met z’n allen wilt weten welke kant we op willen met Westland, dan moet je toch ook op z’n minst weten welke kant het opgaat met de wereld. Bakas gaf een doorkijkje naar die toekomst. Het vormde de inleiding van een interessante avond. Onder leiding van gespreksleider Michiel Krom kwam je tot de conclusie dat er voor Westland, naast wat bedreigingen, vooral kansen liggen in de nabije toekomst. Tuurlijk, beetje ‘open mind’ moet je wel hebben, want er gaat best veel veranderen. Geruststellend voor diegenen voor wie die veranderingen niet zo nodig hoeven is dat de hang naar ‘het oude’ ook toeneemt. Voor wie het allemaal eens rustig na wil lezen: Bakas heeft inmiddels zo’n 7 boeken over dit onderwerp geschreven. Mocht je ooit in de gelegenheid zijn een lezing van deze man bij te wonen kan ik je dat in ieder geval van harte aanbevelen.

vraag'an de burgerman week 4

Een voorbeeld

‘Soms past een democratisch genomen beslissing toevallig niet in jouw straatje, niet leuk, maar soms is het gewoon niet anders’, daarmee eindigde de column van vorige week. Waar de één een paal in weg wil, vindt een ander die nu juist ‘in de weg’ staan. Regelmatig hoor je van de gemeentekant: ‘het is nu eenmaal niet men vraagt, wij draaien’. Elke vraag of opmerking van een burger wordt simpelweg beoordeeld door de ambtenaar die ‘er over gaat’. De ambtenaar heeft dan vaak al een kant en klaar antwoord, want veel zaken zijn nu eenmaal al ‘geregeld’ in Westland en dat is best fijn, want dan weet iedereen waar hij of zij aan toe is. Opmerkingen over te hard rijden of een tekort aan parkeerplaatsen zal de ambtenaar na moeten trekken. Meten is tenslotte weten. Of er, en in welke mate te hard gereden wordt is simpel na te gaan met meetapparatuur. Hetzelfde geldt voor het aantal beschikbare en benodigde parkeerplaatsen, gewoon tellen en vervolgens conclusies trekken. Geven de cijfers aan dat het allemaal wel meevalt, dan wordt er op zeker geen actie ondernomen. Ondersteunen de metingen je opmerkingen, dan zal de ambtenaar vervolgens kijken óf er sowieso reële mogelijkheden zijn om de situatie te veranderen. Een flitspaal in elke straat is dat niet,  evenmin als dat we al het groen zomaar op gaan offeren ten behoeve van parkeerplaatsen. Soms kan er echter met een slimmere inrichting van de openbare ruimte gemakkelijk wat parkeerruimte extra verkregen worden. Lukt dat, dan is dat mooi. Lukt dat niet, loop dan niet gelijk verongelijkt naar de rijdende rechter, maar besef ook eens dat je in een democratische samenleving simpelweg rekening hebt te houden met anderen.

Volgende week: transparant, maar toch ondoorzichtig

Civil society

Vanavond is er een workshop in Monster met als onderwerp wat de Westlandse visie is op de vereniging van dorpen, want dat willen we zijn in Westland. Daar wordt het begrip ‘civil society’ geïntroduceerd. Dit definieert men als: “vrijwillige verbanden die burgers met elkaar aangaan, anders dan de familie- en vriendenkring”. Verderop in het begeleidend schrijven : "Hiervoor hebben wij al aangegeven dat de invloed van de overheid op de maatschappelijke processen die de samenleving bepalen beperkt is. De maatschappij wordt vooral gemaakt door de mensen zelf en de verbanden die zij vormen. In onze gemeente is dat duidelijk zichtbaar en Westland kan zich gelukkig prijzen met de vele initiatieven die worden genomen en het rijke verenigingsleven dat daar een uitdrukking van is. Deze vitaliteit en veerkracht van onze civil society moeten behouden blijven en de vraag is welke rol dat van ons als gemeente vraagt, rekening houdend met het gegeven dat men in het Westland van oudsher niet erg overheidsgericht is."

Niet erg overheidsgericht………lijkt me nog heel vriendelijk uitgedrukt. Verderop in het stuk lees je al zinnen als: "Westlander is wars van gezag (neiging tot vrijstaat), regels zijn hooguit handig als je ze kan gebruiken of misbruiken.

De boodschap vanuit Westland zelf is overduidelijk: laat ons effe lekker met rust, danwel bemoei je met je eigen zaken. Wij regelen het zelf wel. De gemeente moet gewoon doen wat ze moet doen. Als de gemeente meer wil doen, zal dat bij de burgers zelf vandaan moeten komen. Dat vraagt om een gemeente met een luisterend oor. Als dat geen heldere boodschap is weet ik het ook niet meer.

Sjemig de pemig…

Van ‘t weekend lekker doorgewaaid, was/is wel nodig ook na alle berichtgeving over dronken Westlanders met witte snorren.   

De BEM zit ons ook weer op de hielen, is een hok nou een verlengde huiskamer of een illegale kroeg? De rijdende rechter kan onderhand wel een stacaravan neer gaan zetten hier.

Gaat leuk jaartje worden zo in de vrijstaat Westland.

Het geheim van Cyber adviseurs

Naast IKEA gaf ook een de directeur van Cyber adviseurs uitleg over het fenomeen verwachtingenmanagement. Cyber adviseert gemeentes en staat alleen daardoor al veel dichter bij het gemeentegebeuren dan IKEA. Bij Stadswerk vind je naast vertegenwoordigers van gemeentes vooral ook vertegenwoordigers van het bedrijfsleven welke zich bezig houden met de fysieke leefomgeving. Als raadslid ben je best wel een vreemde eend in de bijt. Des te mooier het is als ‘ze’ het gaan hebben over de gemeenteraad met z’n raadsleden. Bepaald positief is het beeld wat men heeft over de gemeenteraad niet te noemen.

Directeur van der Vlies van Cyber riep de aanwezige ambtenaren op, het werk waar ze mee bezig zijn niet domweg af te leveren bij de wethouder, maar er voor zorg te dragen dat ook de raadsleden donders goed weten waar je mee bezig bent. Hij schatte in dat dit in den lande nu pas in 4 van de 10 keer het geval was. Geen wonder dat je als raadslid dan de indruk krijgt dat ambtenaren je slechts als laatst te nemen hobbel zien. Als een ambtenaar z’n klusje niet tot het einde afmaakt, loopt hij het risico dat het stuk waar hij zo hard voor gewerkt heeft, door de Raad of commissie naar de prullenbak verwezen wordt. Dat kan alleen maar frustraties opleveren. Goed contact tussen ambtenaren en raadsleden zorgt ervoor dat beiden van elkaar weten waar ze mee bezig zijn. Wederzijds begrip is dan vanzelfsprekend. Samen bezig zijn met het besturen van Westland zal dan een stuk efficienter verlopen. Werk aan de winkel dus voor de ambtenaar, maar vooral ook voor de raadsleden, want goed samenwerken moet natuurlijk wel van twee kanten komen.

Het geheim van IKEA

Ben je raadslid, dan krijg je zomaar opeens het VNG blad in je brievenbus. VNG staat voor Vereniging Nederlandse Gemeenten. Die houden congressen, Voor Niks Geweest, hoor je dan achteraf  én die geven wekelijks het VNG magazine uit, Voor Niks Gelezen is daarvan meestal je conclusie. Meestal, want heel soms lees je iets wat je pakt. Zo blijkt er een vereniging Stadswerk te zijn, welke met enige regelmaat bijeenkomsten organiseert die te maken hebben met de fysieke leefomgeving. In Westland mocht ik kennismaken met deze club, toen ze eens kwamen kijken hoe Westland van vijf organisaties naar één ging. Dit keer een symposium in het Brabantse Boxtel. Stukkie rijden, maar achteraf zeker de moeite waard. Het onderwerp was verwachtingenmanagement . IKEA noemt het perceptiemanagement. Om kort te gaan: IKEA doet er alles aan om te weten wat hun klanten gaan doen, daarbij hebben ze ook hun eigen organisatie tot achter de komma in beeld. De doorsnee gemeente heeft de burger absoluut nog niet centraal staan, het geklungel rond de burgerparticipatie is daar een pijnlijk voorbeeld van. Ook de kennis van de eigen organisatie staat pas in de kinderschoenen.

Gevoel, dat is waar het om draait. Wat dat betreft zit het hier al redelijk goed, gezien het alom geprezen Westlandgevoel. Een volgende stap zou dan moeten zijn het gemeente Westlandgevoel. Op zich heb ik daar best vertrouwen in. Gemeentes laten zich steeds beter vergelijken en één gemeentehuis of zelfs gemeenschapshuis biedt ook al meer kansen. Wie weet krijgen we tezijnertijd een symposium over het geheim van de gemeente Westland!