het besef dat de reguliere energievoorraden op aarde eindig zijn begint allengs toe te nemen. Vandaar dat naarstig naar alternatieven wordt gezocht. Nou gebruikt Westland, en dan met name de tuinbouw, best veel energie en daarom is het dan ook niet gek dat juist hier een energiecongres werd gehouden. Bij thuiskomst bleek dat in het aldaar ontvangen keycord een USB stickje verstopt zat met het programma en de energievisie van Westland erop. Deze middag liet zien dat er weldegelijk al alternatieven zijn. Hoofdrol hierin speelt het gebruik van de diepe ondergrond. Enerzijds om warmte en koude in op te slaan en anderzijds om aardwarmte te benutten. Voor die laatste mogelijkheid moet je wel heel diep moeder aarde in, maar dan heb je ook wat. Je pompt water van dik 60 graden omhoog en stuurt dat pas weer terug naar beneden als je er 40 graden warmte vanaf gesnoept hebt. Onwijs interessant om aan te horen, al helemaal omdat zo’n systeem gewoon al in werking is. Iets minder vergaand, maar weldegelijk energiebesparend zijn de mogelijkheden om het het rendement van de bestaande energiebronnen te verbeteren. WKK’s bij
tuinders zijn daar een goed voorbeeld van. Dankzij dit soort ontwikkelingen het ik het idee dat de tuinbouw eindelijk eens ‘terug kan slaan’ richting maatschappij, waar het betreft het milieu. ‘t Zou zomaar kunnen zijn dat je binnenkort alleen nog maar huizen mag bouwen als er kassen bij in de buurt staan. Dat het imago van de tuinbouw daarmee verbetert spreekt voor zich en dat is niet meer dan terecht ook.
fighting for energy
29 SepVeilingweg in De Lier, waarom duurt het zo lang?
27 Sep Met die vraag zijn we maar eens naar de gemeente getogen, want hoe snel het eerste gedeelte verbouwd is, zo lang lijkt het tweede gedeelte te duren. Tussen Kerklaan en Reigerlaan is het nu al maanden afgesloten. Een gedeelte van de straat dat al klaar was, werd weer opengegooid en onderhand moeten de bewoners van de Vogelwijk maar zien hoe ze uit hun wijk kunnen komen. Het enige wat de gemeente gedaan heeft is een bord plaatsen bij de Kerklaan, dat je daar toch ook vooral niet heen mag.
Navraag bij diezelfde gemeente leverde het volgende op:
Dit is een onderhoudstechnisch probleem waar men tijdens de uitvoering tegenaan gelopen is. Omdat het materiaal van de aannemer toch ter plaatse was is ervoor gekozen direct het probleem op te lossen. Door een verzakking in de weg is dit gedeelte direct meegenomen in het onderhoud. Hierdoor moest wel weer een gedeelte opengebroken worden. De werkzaamheden duren nog even voort, maar worden zo snel als mogelijk afgerond
Om kort te gaan, het zat dus gewoon even tegen en men heeft ervoor gekozen de tegenslag direct aan te pakken. Op zich natuurlijk een prima besluit, maar laat het dan omwonenden ook weten, want de irritatie begon hoog op te lopen. Gelukkig is het einde nu in zicht, zodat we straks ‘duurzaam veilig’ van de Veilingweg gebruik kunnen maken.
Keizer, koning, admiraal, popla kennen ze allemaal
24 Sepvraag 'an de burgerman week 38
23 SepHoe lang is de jouwe?
Westlanders zijn gek op competitie. Of het nu de reguliere sporten zoals voetbal of korfbal betreft of dat het een potje scrabble thuis is, we vinden het prachtig. Toen ik dit voorjaar gevraagd werd om mee te doen met de AD zonnebloemcup had ik m’n antwoord dan ook direct klaar: ‘ja natuurlijk!’. Gaandeweg de competitie kreeg niet alleen ik de smaak goed te pakken, maar ook vele dorpsgenoten bleken zonnebloempitten aan moeder aarde toevertrouwd te hebben. Eenmaal goed aangeslagen bleken de zonnebloemen met gemak een halve meter per week te groeien. Met het verschijnen van de bloem zelf was het met die lengtegroei plots gedaan. Bij de zonnebloem is het blijkbaar groeien of bloeien. Uiteindelijk kwam die van mij uit op drie meter en dertig centimeter, goed voor een 46ste plek in de top 324. Afgelopen weekend ook nog eens mogen figureren in een schaaksimultaan in de Westlandse Druiventuin. Al met al competitie genoeg dus deze zomer. Ben benieuwd wat de herfst ons brengen gaat………..
Volgende week: Stuifzand
schaakmat
21 Sepafgelopen zaterdag stond de inmiddels jaarlijkse schaakles weer op het program. In de Westlandse druiventuin vond wederom een schaaksimultaan plaats. Flink wat Westlandse politici zijn hierbij van de partij. Dit maal was oud-Westlands kampoen Paul Brasser de simultaangever. Goed uitgeslapen schoof ik aan, maar dat bleek niets uit te maken. Ondanks m’n Siciliaanse opening, of was het toch de Scandinavische, verdween ik binnen de kortste keren in Paul z’n gehaktmolen. Dat bleek ook het lot te zijn van de meeste andere deelnemers, slechts één man wist de oud-Westlands kampioen te pareren en dat was mijn buurman
voor de ochtend, Elco van Noort. Zelf schreef hij er dit over de remise op z’n weblog. Ondanks het snelle verlies was het toch een heerlijk ochtendje onder de blauwe druiven. Ook al traditiegetrouw eindigde de simultaan met een groepsfoto. Ongetwijfeld krijgt dit leuke initiatief volgend jaar wel weer een vervolg!
Raar, maar waar.
18 SepHeb je het over Westland, dan heb je het over tuinbouw. Deze week schijnen we zelfs de troonrede gehaald te hebben, het kabinet gaat de tuinbouw helpen. Mooie woorden natuurlijk maar het blijft toch van de gekke dat de in de Westlandse tuinbouw duurzaam opgewekte stroom geen voorrang krijgt op het net. Dagblad de Pers schreef er gisteren dit over. Al met al zijn er mogelijkheden te over om energie in de tuinbouw beter te benutten. Hopelijk geeft de landelijke overheid de tuinbouw in deze veel meer de ruimte dan tot nu toe het geval is. GBW stelde er eerder deze vragen over.
opgeruimd staat netjes!
18 Sepdat is zo’n beetje het gevoel wat je ervaart in de Lierse wijk Molensloot. De ganzen zijn weggevangen en krijgen een nieuw thuis in Stolwijk. Zie hieronder het bericht in het AD hierover
Eerder mocht ik namens m’n GBW fractie al art 26 vragen hierover stellen. De nood was echt veel te hoog geworden in Molensloot, waar ze simpelweg met een onbruikbare speeltuin zaten. De gemeente heeft een en ander serieus opgepakt. Eerst met het plaatsen van een hek en toen dat niet afdoende bleek heeft men gezocht naar een mogelijkheid om de beesten te verplaatsen. Gelukkig bleek dit mogelijk. Beter voor de gebruikers van de speeltuin, maar ook beter voor de ganzen, die nu terecht komen in een veel diervriendelijkere omgeving. Voorlopig is het dus ‘eind goed al goed’!
Speuren naar sporen
14 Sephet thema van Monumentendag was dit jaar ‘sporen’. Sporen uit het verleden zijn in Westland gelukkig nog goed zichtbaar op veel plaatsen. Sporen zijn natuurlijk ook rails voor een trein of tram. Nou hebben we die in Westland niet meer, maar we hadden ze wel. Zaterdag mocht ik op zoek gaan naar de sporen van de Westlandse Stoomtram Maatschappij. Stukken rails vonden we niet, maar de sporen die de WSM achter heeft gelaten in het landschap zijn nog volop aanwezig. De meeste vinden we nu terug als prachtig fietspad door de kassen of door de weilanden. Het spoor van de WSM liep niet alleen door Westland, maar ook door Maassluis, Delft en Den Haag. Vanuit Delft kwam wethouder van Nimweghen van Midden Delfland met een gezelschap naar de Maaslandse Dam, alwaar een Lierse delegatie zich aansloot. Naast de Westlandse wethouders de Goeij en van der Zwan waren dat Pleun van der Ende, Jan de Nooy en ikzelf, allen ook nog eens gekleed in historische kledij van rond 1910. De domkerk en de timmerwerf werden bezocht, waarna we de route vervolgden naar Maassluis. De daar vertoonde oude diabeelden waren voor mij bijna allemaal nieuw en dat geeft toch weer een completer beeld van hoe het hier vroeger was. De tram herinner ik me nog wel (hoewel ik altijd dacht dat het een trein was, want in mijn beleving rijden trams in de stad ). Bij Westerlee werd groente geladen in wagons en in De Lier zelf had je ‘t Perron waar kolen gelost werden. Ook de oversteek van de N223, zo’n beetje waar nu ‘t tunneltje ligt zit nog in m’n geheugen gegrift. Vanuit de oude Kuiperij aan de Ankerstraat vertrokken we naar het eindpunt Maasland, waar we in de Schilpen nogmaals prachtige beelden van vroeger te zien
kregen. Omdat je van al dat speuren best dorst krijgt hebben we tot slot ook nog het naastgelegen café de Pynas bezocht alwaar ik een prachtige Leffe dubbel op het spoor kwam. ‘s Avonds met z’n allen in de historische kledij ook nog Kiwanis culinair bezocht in het Naaldwijkse. Ook daar lieten we een spoor van verbazing achter, zoiets moois hadden ze daar in jaren vast niet gezien………..
vraag 'an de burgerman week 37
10 SepDat moeten ze eens onderzoeken
Wat is er nu precies aan de hand in ’s-Gravenzande? Wie het weet mag het zeggen zo te zien, want de meningen over het sluiten van de Koningswerf hoor en lees je overal. Asbest, daar gaat het over, zover is inmiddels wel duidelijk. Wat voor asbest, zit het vast of los, ligt het op de grond of zweeft het ook in de lucht en waar bevindt het zich dan precies? De antwoorden op deze vragen zijn in diverse rapporten terug te vinden. Het grootste vraagstuk lijkt tot nu toe het waarom van het al dan niet sluiten van de Koningswerf te zijn.
Natuurlijk gaat er onderzocht worden hoe één en ander gelopen is en wie daar voor verantwoordelijk is. Gek genoeg blijken we in Nederland, dus niet alleen in Westland, niks te leren van dit soort onderzoeken. Ook dat is inmiddels onderzocht……….
Het gezegde ‘van je fouten moet je leren’, gaat dus blijkbaar niet altijd op.
De winkeliers die het betreft zal het allemaal een worst wezen. Die willen gewoon zo snel mogelijk weer aan de slag. Laatste nieuws is dat dit dan toch weer wél op de oude locatie plaats gaat vinden. Asbest eruit, winkeliers er weer in en vervolgens met z’n allen weer verder op weg naar de nieuwbouw, waar ’s-Gravenzande al zo lang naar uitkijkt.
Volgende week: Komt die weg er nu nog?
het ultieme Midden-Delflandgevoel
7 Sepals je aan den lijve wil ervaren hoe het voelt om een koe te zijn in Midden-Delfland is de drekrees een goede mogelijkheid. Deze polderloop door weilanden en sloten brengt je dichter bij de natuur dan je ooit zou denken. Sterker nog, je wordt gewoon één met de natuur. Dit jaar editie 10 alweer, vanaf aflevering 2 ben ik er meestal bij geweest als deelnemer, dit jaar als toeschouwer, met de camera natuurlijk. Evenzogoed was het weer een happening van jewelste. Achteraf echter dit keer geen zwarte prut in ogen, neus en oren en ook al geen jeukende armen en benen van de brandnetelsteken, maar zo heel erg is dat nu ook weer niet. Ben inmiddels wel weer aan ‘t hardlopen, het blessureleed is dus eindelijk weer voorbij!