vraag ‘an de burgerman week 5

helpt dit Westland verder …..

ongetwijfeld heb je in de krant gelezen dat de Westlandse gemeenteraad zich ook best druk kan maken over ‘landelijke’ zaken. Gek genoeg kregen deze onderwerpen nog de meeste media aandacht ook. Het betrof tijdens de laatste raadsvergadering drie zogenaamde moties. Dit zijn discussiepunten die aan de gemeenteraad voorgelegd worden. Hoe denk je over het zogenaamde kinderpardon, wat is je standpunt ten aanzien van de maatschappelijk georiënteerde coffeeshop en wat vind je van de Nashville verklaring. Met name dit laatste onderwerp leverde flink wat commotie op.

Centrale vraag bij alles wat we in de gemeente Westland bespreken, zou moeten zijn ‘helpt dit Westland verder?’ Ook zou je de overweging ‘maakt het uit wat wij er van vinden?’ mee moeten nemen, kortom ‘zijn wij er van?’. In het geval van de Nashville verklaring en het kinderpardon is overduidelijk dat de Westlandse gemeenteraad hier niet over gaat, we kunnen er hooguit iets van vinden. Of dit Westland verder helpt durf ik te betwijfelen. De ‘discussie’ werkte alleen maar polariserend en dat terwijl we nu juist gebaat zijn met meer samenwerking in de gemeenteraad. Beter niet meer op de agenda zetten dus en gewoon overlaten aan de Tweede Kamer, die gaat er over tenslotte.

De maatschappelijk georiënteerde coffeeshop zou mogelijk wel een Westlands tintje kunnen krijgen, maar de landelijke wetgeving over deze experimenteerwet is nog niet in kannen en kruiken. Het voorstel van burgemeester Bouke Arends voorlopig te wachten op definitieve wetgeving kreeg steun van een ruime meerderheid van de gemeenteraad. Mijn partij Westland Verstandig zat ook op de lijn van de burgemeester. Conclusie van deze avond: door de overbodige moties liep de vergadering gierend uit de tijd en met Westland zijn we geen steek verder gekomen. ‘Schoenmaker blijf bij je leest’ zou je de gemeenteraad als welgemeend advies mee willen geven …

 

vraag ‘an de burgerman week 4

de menselijke maat …

mijn politieke partij Westland Verstandig is enorm begaan met ‘maatschappelijke vraagstukken’. Gelukkig mogen we daarover meepraten en meebeslissen in de gemeenteraad. Hebben we tussendoor ergens vragen over, dan kunnen we die stellen aan de verantwoordelijk wethouder. De meeste vragen gaan over ‘Zorg’ in wat voor vorm dan ook. Sinds een paar jaar zijn flink wat zaken ‘overgeheveld’ van de landelijke naar de gemeentelijke overheid. ‘Zorg’ wordt dus van dichterbij geregeld. Bij m’n ouders heb ik gezien en ervaren dat thuiszorg best goed ‘werkt’. Dankzij dit systeem van zorg kan je inderdaad veel langer zelfstandig blijven wonen. Zeker als de zogenaamde mantelzorg ook goed geregeld is.

In de voorgaande columns schreef ik al over mantelzorg die weg kan vallen en wat komt er na een ziekenhuisopname. Terug naar huis is het mooiste, maar soms krijg je te maken met de zogenaamde intramurale zorg. Een moeilijk woord voor verzorgingshuis of verpleeghuis. Betreft het een ‘wat gezondheid betreft’ aflopende zaak, dan is er de palliatieve zorg, de zogenaamde stervensbegeleiding. Dat wordt in Westland aangeboden door Pallia Zorgbureau en Hospice Beukenrode. Komt het levenseinde erg snel nabij in ‘t ziekenhuis, dan mag het overlijden daar plaatsvinden. Mijn vader heeft op die manier rustig z’n laatste adem uit kunnen blazen. Hiermee is het dit keer wel een erg persoonlijke column geworden. Maar goed, ook de dood hoort bij het leven ….

 

vraag ‘an de burgerman week 3

katheder of katheter

als het een beetje meezit heb je van beide woorden in de titel van deze column nog nooit gehoord. Ze lijken wel op elkaar, maar het betreft twee totaal verschillende dingen. Toevalligerwijs kwam ik ze vorige week allebei tegen. De katheder kwam voor in een mededeling van Burgemeester Bouke Arends. Het is een moeilijk woord voor spreekgestoelte, je weet wel, dat ding waar insprekers achter plaats mogen nemen tijdens hun inspreekbeurt. Bij begrotingsvergaderingen maken de fractievoorzitters hier al wel gebruik van, maar de wens van de Burgemeester is dat dit vaker gaat gebeuren. We gaan het zien!

de ‘burgerman’ achter het katheder …

Iets heel anders is de katheter. Wikipedia schrijft er dit over:

‘Een katheter, niet te verwarren met een katheder (spreekgestoelte), is een medisch hulpmiddel. Het gaat om een buisje dat door medisch personeel in het lichaam ingebracht kan worden; dit inbrengen wordt katheterisatie genoemd’

Vorige week schreef ik al over zorg als mantelzorg ophoudt. Inmiddels weten we  in het Reinier de Graaf ziekenhuis redelijk goed de weg. Het supervriendelijke personeel zorgt voor een (zoveel mogelijk) ontspannen sfeer. De veelheid aan apparaten doet je haast duizelen, maar datzelfde personeel is niet te beroerd om uitleg te geven over een en ander. Tegelijkertijd loop je weer tegen nieuwe ontwikkelingen aan, want in het ziekenhuis houden ze er, begrijpelijkerwijs, geen kostgangers op na. Daarover wellicht een andere keer meer …

vraag ‘an de burgerman week 2

hoe weet jij dat dan?!

tot een jaar of zes nemen kinderen zo’n beetje alles van je aan. Je wordt wellicht bestookt met ‘waarom’ vragen, maar elk willekeurig antwoord lijkt te voldoen, doorvragen is er niet bij. Nu weet ik niet hoe het bij jou is, maar bij mij ontstond al vroeg het gevoel van ‘zou dat nou wel’. Dat gevoel is op de een of andere manier nooit meer weggegaan. Met regelmaat vraag ik me nog steeds af of iets wel is wat het lijkt te zijn. Stap je voor je 40e de politiek in, dan weet je al wel wat, maar nog niet heel veel. Een jaar of 20 verder weet je wel heel veel, hooguit nog niet alles. Simpelweg op ervaring weet je op veel vragen al een, al dan niet bevredigend, antwoord. Beslissingen in de gemeenteraad neem je op basis van genoemde kennis en ervaring.  Hoe genomen besluiten uitpakken in de dagelijkse praktijk in de gemeente Westland krijg je meestal snel teruggekoppeld via een emailbericht (burgerman@kabelfoon.nl) of telefoontje (513186). Dat je gewoon aangesproken wordt op straat gebeurt eigenlijk nog het meest. Ervaring met zaken die spelen in m’n leefomgeving heb ik inmiddels genoeg, ik woon, werk en leef tenslotte zelf ook in het Westland. Ervaring met Zorg had ik slechts mondjesmaat. Deels omdat het mijn ‘portefeuille’ niet is bij m’n politieke partij Westland Verstandig en deels omdat ik er in m’n directe omgeving niet bijzonder veel mee te maken had. ‘Gewoon thuis’ is ook voor ons het uitgangspunt waar het Zorg betreft. Mantelzorg kent echter ook z’n grenzen en daar lopen we als familie en hulpverleners nu tegenaan. Door deze persoonlijke ervaring met Zorg ben ik me er nog meer van bewust, dat wat we in Westland doen er weldegelijk toedoet.

 

vraag ‘an de burgerman week 1

joh …

en dan is het opeens 2019. Maar eens kijken of het ons dit jaar wel gaat lukken ‘samen voor ons eigen’ om te bouwen tot ‘samen voor ons allen’.

Op het einde van het jaar 2018 stond voor honderden Westlanders een hernieuwde kennismaking met de Leuningjes op het program. De Leuningjes is een poosje dicht geweest, maar als je er alleen maar komt om Nico Meijer’s oudejaarsconference bij te wonen had je dat niet eens doorgehad. De laatste keer dat deze plaats vond was namelijk zes jaar terug, eind 2012. Zoals de titel van de show al aangaf is de Leuningjes inmiddels weer asbestvrij. Als vanouds nam Nico politiek Westland weer op de schop, zelfs de nieuwbakken burgemeester Bauke Arends werd niet ontzien.

Maar goed, we eindigden vorig jaar met vooruitkijken, dat gaan we dit jaar ook maar doen. Voorlopig komt politiek Westland niet verder dan gedoe rond beelden en schommels. ‘Een gemeente van 100.000 plus onwaardig’ zegt de één, ‘logisch omdat je het jeugdwerk wegbezuinigd hebt’ zegt de ander. De ideale situatie zou zijn dat de buurt het speeltuintje ziet als ‘onze speeltuin’. Voorlopig blijft het echter de ‘gemeentelijke’ speeltuin en dan voel je je er op de een of andere manier toch minder verantwoordelijk voor. Wie moet die verantwoordelijkheid dan wel nemen? Die zoektocht loopt inmiddels volop. De gemeente is ermee aan de gang, omwonenden houden een oogje in het zeil én, nog nooit vertoond in Westland, een particulier beveiligingsbedrijf is op afroep beschikbaar. Joh … ‘t is wat! Nou dat is het zeker, maar niets doen is geen optie. Maatwerk is dat wel. Achteraf is dat ook wel te realiseren, maar beter doen we het voortaan in één keer goed.

Een mooi voornemen voor 2019 …